از چه سنی اتاق فرزند خود را برای خواب جدا کنیم؟

خواب خوب و استراحت کافی یکی از نیاز های مهم هر انسانی در طول روز است . معمولا با دنیا آمدن فرزند جدید برنامه ی خواب خانواده بهم می ریزد و هرچه سریعتر باید برنامه ی ثابتی را در خانه مشخص و اجرا کرد تا وضعیت اعضای خانواده سامان بیابد.در این مقاله قصد داریم کودکان را از نظر نوع خواب دسته بندی کنیم ، بهترین سن را برای جدا کردن اتاق خواب کودک و نحوه ی اجرای آن را مشخص کنیم .

کودکان از نظر نوع خوابیدن به ۳دسته تقسیم میشوند:

الف_کودکانی که راحت و ساده می خوابند.
این کودکان اغلب خواب بدنشان منظم و در حد متوسط است و شبها تعداد دفعات کمی بر حسب نیازشان از خواب بیدار می‌شوند.
ب_کودکان نیمه سخت :
کودکانی هستند که باید پدر و مادر قوانین و روال معین و ثابتی را برای خواب آنها در نظر بگیرند و آنها را حتما اجرا کنند. در غیر این صورت کودک تمایل به همکاری خواب به موقع ندارد .
پ_کودکان سخت یا مشکل :
معمولا ۱۰درصد کودکان بد خواب هستند. امکان دارد تعداد دفعات زیادی از خواب بیدار شوند . در خواب مدام گریه کنند یا خواب خیلی خیلی کمی داشته باشند در این صورت خانواده را به پزشک متخصص اطفال ارجاع می دهیم.

بیشتر بدانید : استعداد کودکتان را کشف کنید!

بعد از بررسی شرایط جسمانی کودک اگر مشکلی دیده نشد بنا به صلاح دید پزشک داروهای آرامبخش و خواب آور مناسب به سن کودک تجویز میشود تا بتوانیم مقداری خواب کودک را تنظیم کنیم و آرامش را به خانواده برگردانیم .

بهترین سن جدا کردن اتاق خواب چه زمانی می باشد ؟

با توجه به فرهنگ و مسائل تربیتی هر جامعه ای نظریه های متفاوتی وجود دارد و در نهایت هر خانواده باید با توجه به معیار های تربیتی خود یکی از روش هارا انتخاب کند.
۶ ماهگی :
در یک سری از فرهنگ ها بیان شده است که بهترین سن جدا کردن اتاق کودک سنین ۵ الی ۶ ماهگی است. چون کودک هنوز با معنای تاریکی و ترس آشنایی چندانی ندارد و همین که والدین به نیازهایش که با گریه نشان میدهد سریع پاسخ دهند حس امنیت برای او ایجاد می شود.
معایب و مزایای این روش را با هم بررسی می کنیم
معایب: نوزاد شیر خوار در طول شب نیاز زیادی به شیر دارد و به دلیل نگرانی و دور شدن از والدینش به بهانه های مختلف گریه خواهد کرد. والدین موظف اند خیلی سریع خود را به اتاق نوزاد برسانند و نیاز آن را بر طرف کنند. این کار ممکن است والدین را بسیار خسته و بی خواب کند.
مزایا : روابط شما و همسرتان به دلیل وجود نوزاد تازه متولد شده به خطر نمی افتد و شما می توانید از باهم بودن لذت ببرید. چون قطعا در این ۶ ماه گذشته اوضاع روابط زناشویی شما خیلی منظم و به خوبی زمان گذشته نبوده است.
۲۴ماهگی :
در فرهنگ های که وابستگی در حد معمول بین خانواده ها یک نیاز محسوب میشود. توصیه میشود بعد از ۲۴ماهگی اقدام به جدا کردن اتاق کودک انجام شود تا حس اعتماد ، عزت نفس و وابستگی در حد معمول در کودکان به صورت کامل شکل بگیرد. بر قراری تماس پوستی در هر لحظه که کودک به آن نیاز دارد یک حس فوق العاده برایش رقم میزند . این روش خیلی به فرهنگ و سنت خانواده های ایرانی نزدیک تر است .
در هر حال والدین حق انتخاب یکی از این دو روش را بنابه فرهنگ ، معیارها و نیاز های شخصی خودشان را دارند.

بیشتر بدانید : چرا کودکتان جیغ می زند؟

روش جدا کردن اتاق خواب

مرحله ی اول : باید هر چه بیشتر در طول روز وقت مان را در اتاق کودک بگذارنیم.
مرحله دوم : با خواب ظهر شروع میکنیم . به مدت ۲هفته کودک باید ظهر ها در اتاق خود بخوابد و والدین هم کنارش باشند.
مرحله سوم : دو هفته دوم کودک هم ظهر ها در اتاق خود می خوابد هم شب ها .
بنابه روحیه فرزندتان و میزان وابستگی آن به والدین انتخاب با شماست که کدام یک از والدین در پایین تخت کودک بخوابد.
مرحله چهارم : دو هفته ی سوم کودک تنها در اتاق می‌خوابد و والدین فقط باید به آن سر بزنند. و یک توسعه برای کسانی که منزلشان یک اتاق خواب دارد.
هیچ ایرادی ندارد شما می تواند فرزندتان را در دور ترین نقطه اتاق که دید مستقیمی به صورت شما ندارد بخوابانید .و در آخر یادتان باشد والدینی می‌توانند در تربیت فرزندانشان موفق باشند که قاطع اما مهربان بر خورد میکنند.