زمان بارش شهابی بَرساوُشی در سال 1400

 

چیزی که ما با دیدن یک ستاره دنباله دار شاهد آن هستیم ، یک قطعه کوچک از ماده بین سیاره ای است که شهاب نامیده می شود ، وارد جو زمین می شود و در ارتفاع حدود 100 کیلومتری “می سوزد”.

این ذرات کوچک نسبت به زمین بسیار سریع در حال حرکت هستند و وقتی وارد جو زمین می شوند ، کاملاً تبخیر شده و هوا در مسیر شهاب یونیزه می شود.

ما نور را از انتشار تابش از گاز یونیزه و از ذرات تبخیر کننده گرم سفید مشاهده می کنیم. دنباله گاز گرم است که به تدریج سرد می شود.

بارش شهابی چیست؟

وقتی زمین به طور همزمان با تعدادی از این شهاب سنگ ها برخورد می کند ، ما آنها را “بارش شهابی” می نامیم. اینها ابرهای خرده خاصی هستند که از منابع خاصی سرچشمه می گیرند.

هر بارش شهابی دارای یک دنباله دار است  مکانی که ابر های خرده از آن آمده است.

یک مثال خوب، ستاره دنباله دار هالی است که هر 76 سال به دور خورشید می چرخد ​​و “زاینده” اوریونیدها است. با نزدیک شدن دنباله دار به خورشید ، گرم می شود و به عنوان یک توپ عمدتا یخ شروع به تبخیر می کند. به جای تبدیل به مایع ، به معنای واقعی کلمه مستقیما به ابری از ذرات تبدیل می شود.

وقتی دنباله دار به دور خورشید می چرخد ​​مدام مدار خود را با خرده ابر پر می کند. اگر مدار آن با مدار زمین منطبق باشد ، هر سال شما از آن ابر خرده عبور خواهید کرد. آن قطعات کوچک سپس در جو زمین می سوزند و به آن ضربه می زند و باران شهابی یا ستاره های دنباله دار ایجاد میشود.

طوفان شهابی چیست؟

طوفان شهاب سنگ زمانی اتفاق می افتد که از یک قسمت واقعاً متراکم از ابر بقایای یک دنباله دار عبور می کنید. بسیار غیرقابل پیش بینی است ؛ شما واقعاً نمی توانید بگویید چه زمانی اتفاق می افتد ، اما در این زمان می توان هزاران شهاب سنگ را به مدت یک یا دو ساعت مشاهده کرد.

شهاب سنگ چیست؟

وقتی تکه های بزرگتری از ماده بین سیاره ای وارد جو می شوند ، بعید است که کل تکه بخار شود. لایه های خارجی ناپدید می شوند ، اما مرکز به احتمال زیاد زنده می ماند و به عنوان شهاب سنگ به زمین برخورد می کند. سرعت برخورد شهاب سنگ های کوچک به زمین می تواند حدود 500 کیلومتر در ساعت باشد.

بیش از 2000 شهاب سنگ کشف شده است. آنها انواع مختلفی دارند: شهاب سنگ های سنگی ، شهاب سنگ های آهنی و کندریت های کربنی کمیاب.

بزرگترین شهاب سنگی که تا به حال پیدا شده است چیست؟

بزرگترین شهاب سنگی که پیدا شده شهاب سنگ آهنی 60 تن هوبا است. وزن بزرگترین شهاب سنگ سنگی حدود یک تن است و کندریت کربنی آللند مجموعه ای از تکه ها بود که مجموع آن حدود پنج تن بود.

یکی از شناخته شده ترین دهانه های ضربه ای دهانه آریزونا در ایالات متحده است که 1280 متر عرض و 180 متر عمق دارد. چندین هزار سال پیش توسط یک شهاب سنگ 250 هزار تنی به قطر 70 متر با زمین برخورد کرد که سرعت آن نزدیک به 60 هزار کیلومتر در ساعت بود.

شهاب سنگ های اسپورادیک

اگر هیچ باران برجسته ای فعال نباشد ، بیشتر شهاب سنگ هایی که دیده می شوند از جهات تصادفی در فضا آمده اند. این شهاب سنگ ها شهاب های پراکنده نامیده می شوند و تقریباً هر ده دقیقه یک بار آن را می بینید.

بیشتر توپ های آتش و شهاب سنگ ها ، شهاب های پراکنده هستند. مواد موجود در این شهاب سنگ ها با مواد موجود در سیارک ها مرتبط است و به احتمال زیاد آنها نمایانگر موادی هستند که از سیارک های قطعه قطعه آمده است.

بیشتر بخوانید: مریخ نورد جدید که دیروز بر روی مریخ نشست