در این مقاله از وبسایت نیمه شب، به گردآوری 50 گریم باور نکردنی چهره های سینمایی پرداخته ایم که این گریم ها، آنچنان زیبا و طبیعی هستند که گویی انگار گریمی در کار نیست و این تصاویر، چهره های واقعی هنرمندان است و علاوه بر گریم، این هنرمندان، آنچنان در نقش خود غرق شده اند که بیننده را جذب بازی خود نموده اند. گریم فیلم می تواند خیلی بیشتر از برجسته کردن چند چین و چروک پوست انجام شود و یک بازیگر را به بهترین شکل ممکن ظاهر کند. گریم، همچنین این قدرت را دارد که شخصیت های خیالی را برای مخاطب زنده کند. در این مطلب، به ارائه خارقالعادهترین گریم های بازیگران سینمایی پرداخته شده است که در ادامه به مرور آنها می پردازیم.
جان هرت در مرد فیل نما (1980)
در فیلم «مرد فیل نما» اثر دیوید لینچ، جان هرت فقید نقش جان مریک را بازی کرد. جان مریک، یک شخصیتی تاریخی (نام واقعی جوزف مریک) است که به خاطر بدشکلیهای شدید ناشی از نوعی بیماری مشهور است. آرایش روی هرت بیش از هشت ساعت طول کشید و وقتی آکادمی جایزه ویژه، از او تجلیل نکرد، مخاطبین، نامه های اعتراض آمیزی بسیاری را برای آن ارسال کردند که باعث شد در مراسم سال آینده آن، آکادمی، جایزه ای ویژه را برای این شخصیت معرفی کند. در واقع این فیلم، همان فیلمی است که آکادمی را متقاعد کرد که به گریم احترام بگذارد.
مارلون براندو در پدرخوانده (1972)
زیبایی این فیلم، بخاطر نقش آفرینی مارلون براندو در نقش دون کورلئونه بود آن هم بخاطر هق هق های سنگین او، طرز صحبت و شیوه حرکات بدنی او که با ظرافت بسیار بالایی انجام می شد. اما گذشته از این ها، نقطه دیگری که بر جذابیت این فیلم می افزود گریم فوق العاده دون کورلئونه بود، گریمی که بسیار زیبا بر چهره او نقش بسته بود و مخاطب را بسیار جذب خود نموده بود.
داستین هافمن در توتسی (1982)
تا زمانی که فیلم وجود دارد، مردم از آرایش برای تبدیل مردان به زنها استفاده می کنند. کلاسیک ترین گریم تغییر جنسیتی، احتمالاً به توتسی می رسد. گفته میشود که داستین هافمن تنها با این شرط، این نقش را پذیرفته است که گریم آنقدر خوب باشد که بتواند به عنوان یک زن در خیابانهای نیویورک عبور کند. بنابراین، آلن وایزینگر، هنرمند گریم سینما، تصمیم گرفت تا او را نه تنها به یک شخصیت معمولی، بلکه به یک شخصیت واقعی تبدیل کند و این کار آسانی نبود. علاوه بر آرایش معمولی، آلن وایزینگر، صورت هافمن را بصورت کشیده طراحی کرد و دندانهای نازکتر و بلندتری برای او خلق کرد. هافمن حتی دخترش را هم فریب داد!
مایکل کیتون در بیتل جوس (1988)
تنها چیزی که این فیلم را متمایز کرد، دستان توانمند و جادوگر نیل، گریمور نقش مایکل کیتون بود. نیل برنده 3 جایزه اسکار برای کارهای گریم خود بود که فیلم بیتل جوس، اولین آنها بود. او این چهره را، با سایه ای سیاه سفید، کلاه گیس و دندان هایی کثیف خلق کرد.
جانی دپ در ادوارد دست قیچی (1990)
برتون برای خلق شخصیت نمادین ادوارد (از جمله دستهای قیچیاش)، از استن وینستون استفاده کرد که بعداً گریم پنگوئن را در فیلم بازگشت بتمن نیز طراحی کرد. گریم دپ یک ساعت و 45 دقیقه طول کشید.
تیم کری در نقش پنی وایز در فیلم آن (1990)
برای دههها، چهره فوقالعاده تیم کری، او را به گزینه ای طبیعی برای کار با آرایش سنگین تبدیل کرد. بارت میکسون آرایش وحشتناک پنی وایز را بر روی تیم کری ایجاد کرد و بدون شک یکی از نمادین ترین آرایش ها در کل تاریخ ترسناک سینما بود.
گلن کلوز در هوک (1991)
گلن کلوز قبل از اینکه در فیلم آلبرت نوبز نامزد جایزه اسکار شود، در فیلم هوک محصول سال 1991 استیون اسپیلبرگ، نقش دزد دریایی گاتلس را بازی کرد. گلن کلوز نقش متفاوتی را در این فیلم با نقش کوتاه دزد دریایی بر عهده گرفت. البته ما به سختی می توانیم او را به عنوان یک دزد دریایی ریش دار بشناسیم.
گری اولدمن در دراکولا (1992)
دراکولا فیلمی ترسناک بود که برای این فیلم، گری اولدمن موظف شد خط موهایش را بتراشد زیرا در اصل، گریم آن، این چنین ایجاب می کرد. در این گریم که بسیار حرفه ای صورت گرفته می توانید ببینید که پیشانی اولدمن بصورت طبیعی بزرگ و غیر طبیعی به نظر می رسد که گری اولدمن را بسیار به شخصیت نقش دراکولا نزدیک تر نموده است.
رابین ویلیامز در خانم داوبت فایر (1993)
آرایشگر این گریم، بیش از 4 ساعت در روز را صرف تغییر رابین ویلیامز برای نقش افسانه ای خود کرد. بر اساس گزارشها، زک، پسر کوچک خود ویلیامز، زمانی که پدرش در لباس و گریم بود، پدرش را نشناخت تا اینکه مستقیماً با او صحبت کرد. این گریم باورنکردنی، بهعلاوه بازی درخشان ویلیامز، به خلق یکی از مهمترین شخصیتهای کمدی مدرن کمک کرد. این فیلم در سال 1993 برنده اسکار بهترین گریم و آرایش مو شد.
ادی مورفی در فیلم پروفسور دیوانه (1996)
بیکر و تیمش برای فیلم پروفسور دیوانه برنده جایزه اسکار بهترین گریم شدند. ریک بیکر، نه تنها به گریم چهره ادی مورفی پرداخت بلکه مسئولیت گریم و تغییر شخصیت کلیه اجزای این بازیگر را اعم از دستها، لباس ها و … پذیرفت تا او نقشی باور نکردنی داشته باشد.
مایوین در فیلم عنصر پنجم (1997)
عنصر پنجم، فیلمی است آمریکایی به کارگردانی لوک بسون که در این فیلم، مایوین با گریمی فوق العاده و البته متفاوت، به نفش آفرینی پرداخته است. این فیلم یکی از فیلم های ژانر اکشن علمی تخیلی در دهه 1997 است.
کریستوفر واکن در اسلیپی هالو (1999)
موهای سیاه و سفید، پوست رنگ پریده شبح مانند، آرایش تیره دور چشمان، لب های رنگ پریده، ابروهای سیاه شده و دندان های نوک تیز. این تنها گریم نقشی است که کریستوفر واکن در یک فیلم بازی کرده است، بنابراین گریم نقش مهمی در تعریف شخصیت داستان دارد.
کامرون دیاز در «جان مالکوویچ بودن» (1999)
باور کنید یا نه، این گوچی وستمن بود که به جایگاه رفیع آرایشگر مورد علاقه افراد مشهوری مانند کامرون دیاز و جولیان مور رسید.این وستمن بود که به عنوان طراح گریم، دیاز خیره کننده را به لوته ای خانگی تبدیل کرد.
جیم کری در چگونه گرینچ کریسمس را دزدید (2000)
جیم کری قبلاً در سال 1994، به لطف چند کار گریم چشمگیر، مشهور شده بود و در فیلم سال 2000 چگونه گرینچ کریسمس را دزدید (اقتباسی از داستان دکتر سوس) دوباره مشهورتر شد. گریم این نقش، بین سه تا هشت ساعت در روز زمان برد و پروتزهای صورت او بسیار ناراحت کننده بودند و حتی باعث ایجاد درد برای کری می شدند. او همچنین به دلیل لنزهای تماسی زرد ضخیم، در بینایی مشکل داشت. نفس کشیدن برای کری نیز ناراحت کننده بود اما با این وجود، او برای وارد شدن به نقش گرینچ، مشکل زیادی نداشت، ولی در نهایت همه اینها ارزشمند بود، زیرا این کار درخشان، جایزه اسکار و نامزدی بهترین کارگردانی هنری و بهترین طراحی لباس را به دست آورد.
هلنا بونهام کارتر در سیاره میمون ها (2001)
هلنا بونهام کارتر در سال 2000 با بازی در نقش شامپانزهای به نام آری در بازسازی «سیاره میمونها» به کارگردانی تیم برتون، با چالش جدیدی روبرو شد. روند آرایش او شدید بود و شامل همه چیز بود، از آرایش چهره گرفته تا دندان ها و گوش های مصنوعی. سخت ترین قسمت این گریم، در پوزه بود، زیرا بینی کارتر زیر کوهی از آرایش مدفون شده بود. او این آرایش را «دستوپاگیر و فلجکننده» توصیف کرد، اما این محدودیتهای فیزیکی به او آموخت که از صدایش تا «بیشترین حد ممکن» برای ابراز احساسات استفاده کند.
دیوی چیس در حلقه (2002)
در سال 2002، چیس در نقش سامارا مورگان در فیلم سینمایی حلقه بازی کرد. چیس در سال 2003 جایزه بهترین شرور را در جوایز فیلم ام تی وی به خاطر بازی اش دریافت کرد و مایک مایرز، کالین فارل، ویلم دفو و دنیل دی لوئیس را در این رقابت، شکست داد.
نیکول کیدمن در ساعت ها (2002)
برای این نقش، تیم گریم مجبور شدند نیکول کیدمن را برای «ساعتها» به ویرجینیا وولف رماننویس خانگی تبدیل کنند، کاری که هر روز و ساعتها طول میکشید. کلید این گریم، یک بینی مصنوعی بزرگ بود که کیدمن را عملاً غیرقابل تشخیص می کرد. این گریم و نقش، یکی از بهترین های کارنامه هنری کیدمن می باشد زیرا کیدمن در این فیلم، به بهترین نحو بازی شایسته اسکار را ارائه می دهد.
شارلیز ترون در هیولا (2003)
اضافه کردن 30 پوند دستمزد برای گریمور این نقش، مطمئناً کمک کرد تونی جی برای تغییر شکل شارلیز تلاش بسیار بیشتری از خود نشان دهد. او در این گریم، موهای ترون را سرخ کرد، ابروهایش را تراشید و سفید کرد، سپس صورتش را لایه برداری و ایربراش کرد تا رنگ پوستی که در این نقش دارد را به او بدهد.
برادران وایانس در جوجه های سفید (2004)
در این گریم، سفید کردن برادران وایانز کار آسانی نبود. تبدیل بازیگران آفریقایی-آمریکایی به خواهران هیلتون ersatz ، به مدت هفت ساعت در روز طول کشید، اما نتیجه تحمل ساعات طولانی گریم، به برنده شدن جوایز متعدد آکادمی ختم گردید.
ران پرلمن در پسر جهنمی (2004، 2008)
حقیقت این است که در این گریم، از جنس لاتکس، برای گوشتهای تن این بازیگر استفاده شده است. لباس پسر جهنمی که در استودیوی Rick Baker’s Cinovation طراحی شده است، شاهکاری از آرایش موجودات مدرن است. پس از ساخت این لباس، ران پرلمن، (بازیگر) جیک گاربر را به عنوان آرایشگر خود انتخاب کرد.
رالف فاینز در فرنچایز هری پاتر (2005، 2007، 2010، 2011)
رالف فاینز، ولدمورت شرور را در مجموعه فیلم های هری پاتر زنده کرد. تبدیل وحشتناک او به لرد ولدمورت در فیلم های هری پاتر، کار یک گریم عالی بود. برای این هنرپیشه انگلیسی در این گریم، پروتز ژلاتینی بر روی ابروها قرار داده شد که به پیشانی او برآمدگی و حدقه های عمیق چشمی می بخشید. در این گریم، بینی این بازیگر، به بینی شبیه مار تبدیل شد که چهره او را بسیار وحشتناک نمود.
داگ جونز در هزارتوی پان (2006)
در این فیلم؛ گیلرمو دل تورو به خاطر آوردن چیزهای خارق العاده به زندگی معروف است و آرایش او نه تنها در آرایش، بلکه در انیماترونیک نیز یک دستاورد بود. گوش ها و پلک های او در این گریم، از راه دور کنترل می شدند در حالی که داگ جونز در زیر آن به بازی می پرداخت و رویاها و کابوس ها را زنده می نمود.
جان تراولتا در اسپری مو (2007)
چه کسی می دانست که جان تراولتا می تواند چنین زن متقاعد کننده ای را بسازد؟ ستاره Pulp Fiction در نسخه 2007 Hairspray نقش ادنا ترنبلاد را بازی کرد. تبدیل جان تراولتا به ادنا ترنبلاد، به گریم خاصی نیاز داشت که تنها از عهده گریماتور حرفه ای او بر می آمد.
ماریون کوتیار در زندگی گلگون (2007)
ماریون کوتیار برای به تصویر کشیدن نقش خواننده فرانسوی (ادیت پیاف) هر روز ساعتها از پروتز استفاده میکرد. او همچنین عاشق ناپدید شدن در شخصیت ها بود که این ویژگی او بالاخره نتیجه داد و او در سال 2007 برنده اسکار بهترین بازیگر زن برای این فیلم شد.
کیت بلانشت در من آنجا نیستم (2007)
در این فیلم، کیت باب نقش جود را بازی کرد و به جرات می توان گفت که این بازی، یکی از بازی های مورد علاقه همه است. او به کمک کمی مو و آرایش، شخصیت باب دیلن را چنان بازی کرد که این بازی را از هیچ بازیگری نمی توان انتظار داشت.
برد پیت در فیلم «مورد عجیب بنجامین باتن» (2008)
در این فیلم؛ گریماتور آرایش پیری را به حد افراطی رساند و بازیگران مختلف، تمام مراحل سنی را به تصویر میکشند، اما چالش جالب آن، این بود که ما همه آنها را به عنوان یک فرد تشخیص دهیم. همه ما برایمان سوال است که وقتی بزرگتر شویم چه شکلی خواهیم بود و براد پیت این را زمانی تجربه کرد که نقش شخصیت اصلی این فیلم را بازی کرد. در این فیلم، بنجامین باتن فردی است که به عقب باز میگردد و پیت را مجبور میکند دستخوش تغییرات متعددی شود. گریم این نقش، توسط هنرمند معروف گریم، گرگ کانوم انجام شد که برای کارهای چشمگیرش ، سه بار تاکنون جایزه اسکار را دریافت کرده است.
هیث لجر در شوالیه تاریکی (2008)
هیث لجر با بازی خود در فیلم شوالیه تاریکی در سال 2008 بیشترین اعتبار را برای گریماتور جوکر به دست آورد زیرا جان کاگلیون جونیور که گریماتور این نقش بود تلاش اساسی را برای به ثمر نشاندن این نقش ایفا کرد، گذشته از بهره گیری او از متودهای آرایشی، نقش انداختن های چین و چروک های طبیعی او برای گریم این نفش، قابل ستایش بود.
تام کروز در تندر استوایی (2008)
تقریباً هیچ لحظهای در تاریخ گریم خندهدار وجود ندارد جز لحظه ای که تام کروز در نقش لس گروسمن در تندر تروپیک و در حال رقصیدن روی صحنه با زنجیر طلایی و کت و شلوار و بصورت چاق ظاهر شد. کارگردانی این فیلم را بن استیلر به عهده گرفته و ماجرای این فیلم از این قرار است که عده ای از بازیگران، به جنگلی استوایی می روند تا تمرین نقش های آینده خود را کنند و در این مسیر با اتفاقات مختلفی روبرو می شوند.
جرد لتو در آقای هیچکس (2009)
اگر فکر میکنید گریم و تغییر شکل جرد لتو در «باشگاه خریداران دالاس» شدید بوده، صبر کنید تا او را در فیلم مستقل «آقای هیچ کس» ببینید. این ستاره 41 ساله که نقش آقای هیچ کس را بازی می کند، شخصیتی است که فیلم از بدو تولد تا 120 سالگی او دنبال می کند و آخرین مردی است که به مرگ طبیعی می میرد. همان طور که در تصویر می بینید گریمی که بر چهره این هنرمند کار شده گریمی فوق العاده است که بسیار طبیعی، نقش پیری را به وضوح به تصویر کشیده است.
اریک بانا در پیشتازان فضا (2009)
در فیلم جدید پیشتازان فضا، اریک بانا که نقش نرو شرور را بازی میکند، به قدری آرایش شده بود که مامورش نتوانست او را در صحنه فیلمبرداری بشناسد. او برای ایفای نقش شخصیت رومولان خود ساعت ها گریم را پشت سر گذاشت. ظاهر او بسیار متفاوت از روز اولی است که نماینده بنا از مجموعه بازدید کرد و مشتری خود را نشناخت. گریم یکی از دلایلی بود که بنا به دنبال این نقش بود. بیشتر مشاغل بازیگری او، از تروی تا مونیخ، نیازی به چنین تحولاتی نداشت.
بنیسیو دل تورو در فیلم مرد گرگ نما (2010)
در حالی که این فیلم، نقدهای متفاوتی را دریافت کرد، هیچ کس درخشش گریم گرگینه که جایزه اسکار را به دست آورد را انکار نکرد. در فیلم مرد گرگ نما، بنیسیو دل تورو در نقش لارنس تالبوت که مورد حمله یک گرگ نما قرار می گیرد، به بازی می پردازد. آرایشگر، ریک بیکر، تجربه زیادی در خلق گرگینه ها داشت و هنگامی که در مورد این گریم از او سوال شد به شوخی گفت که این گریم چندان دشوار نبود، زیرا دل تورو مردی پرمو است که به راحتی توانست به یک جانور وحشتناک تبدیل شود و نقش یک گرگینه قدرتمند را در محیطی وحشتناک بازی کند.
هلنا بونهام کارتر در آلیس در سرزمین عجایب (2010)
در این فیلم، اتوود هلنا بونهام کارتر که نقش ملکه سرخ را بازی میکند، لباسی الیزابتی به تن کرد که سر او را بزرگتر نشان دهد. اگرچه سر بونهام کارتر به صورت کامپیوتری و با جلوه های ویژه، بزرگ گشته اما نقش او، مستثنی از گریم نبوده و برای این نقش، برای او از پیشانی مصنوعی استفاده شده تا خط موی او به عقب کشیده شود. در واقع سری که برای این هنرمند کار گشته است، حجمی سه برابر حجم اصلی سر او را دارد.
جانی دپ در آلیس در سرزمین عجایب (2010)
دو گریماتور بنام های پتی یورک و والی اوریلی که همیشه با بهترین گریم ها برنده اسکار می شدند، استثنائا در این نقش، گریم هایی را انجام دادند که خود دپ، طراحی آن ها را کرده بود. در واقع، اویلی و یورک، با استفاده از ویژگیها و ایده رنگهای متناسب با روحیات نقش خود جانی دپ، به تغییرات پوستی و گریم او پرداختند زیرا خود دپ، با توجه به نقش ها و گریم هایی که از قبل داشته بود، این گریم را نزدیک ترین گریم، به نقش خود می دانست.
مریل استریپ در بانوی آهنین (2011)
یکی از شگفتانگیزترین عناصر بازی مریل استریپ در فیلم «بانوی آهنین» بود که نامزد اسکار شد و این شگفتی به دلیل شباهت این بازیگر به مارگارت تاچر، نخستوزیر سابق بریتانیا بود. مریل استریپ هر روز بیش از دو ساعت تحت گریم قرار می گرفت تا به مارگارت تاچر و نقش برنده اسکار در فیلم بانوی آهنین تبدیل شود. برای او در این گریم، از دندان مصنوعی استفاده گردید و همچنین خط رویش موهای او به عقب کشیده شد.
جنیفر لارنس در مردان ایکس (2011)
استاد گریم و پروتز، گوردون اسمیت برای گریم این نقش، از ده ها نفر گریمور نیز استفاده کرده است و بدون شک، این گریم به قدرتمندترین گریم های او تبدیل گشته زیرا جنیفر برای این نقش، بیش از گریم، در پروتزی از سیلیکون که سراسر بدن او را پوشش داده غرق گشته که این توانایی، بی شک، هنر گریمورهایی تواناست زیرا گریم واقعی را به استفاده از جلوه های ویژه، ترجیح داده اند.
کای الکساندرا در بازی تاج و تخت (2011)
این یک فیلم نیست، اما به هر حال برنامههای تلویزیونی امروزی، میزبان میهمانانی با برنامه های برتر هستند. کای الکساندر در نقش لیف در برنامه تلویزیونی موفق بازی تاج و تخت، باورنکردنی به نظر رسید، البته جای تعجب نیست زیرا ظاهر نهایی او محصول 10 ساعت آرایش و توانمندی حرفه ای طراح گریم او بود!
هیو جکمن در بینوایان (2012)
کمتر کسی است که با فیلم و داستان بینوایان آشنایی نداشته باشد. گریماتورهای این فیلم وظیفه داشتند بازیگران و هنرپیشه های زیبا را به سوژه هایی داغ و آشفته و فقیر تبدیل کنند. تماشا کنید و ببینید که چگونه هیو جکمن برای این نقش، بصورت جادویی، طبیعی ساخته شده است.
هالی بری در اطلس ابر (2012)
در این فیلم ، هالی بری در مجموع شش شخصیت بازی می کند که مربوط به دوره های مختلفی از زندگی است و گریم های این نقش ها به حدی حرفه ای بر روی یک فرد صورت گرفته که در بعضی مواقع مخاطب از خود سوال می کند که آیا همه اینها، یک شخصیت بودند یا خیر؟ هالی بری آنقدر در این نقش ها موفق عمل می کند که نه تنها به عنوان یک زن سفید پوست ظاهر می گردد، بلکه در قسمت دیگری از فیلم نیز از پس نقش یک مرد مسن آسیایی به خوبی بر می آید و این بنظر شما عجیب نیست؟
جارد لتو در باشگاه خریداران دالاس (2013)
وقتی به ظاهر باشگاه خریداران دالاس فکر می کنید، احتمالاً بیش از گریم؛ درباره تغییرات فیزیکی شدید متیو مککانهی و جرد لتو و ژان مارک والی بیاندیشید اما با این حال، برای یک چشم حرفه ای و آموزش دیده، این پاسخ محرز است که چرا این فیلم، یکی از سه نامزد اسکار بهترین گریم و آرایش موها شده است.
زوئی سالدانیا در نگهبانان کهکشان (2014)
در این فیلم، زوئی سالدانیا در نقش یک قاتل بیگانه ای زنجیره ای جلوی دوربین رفت و برای گریم آن، هر روز پنج ساعت بر صندلی آرایشگاه می نشست تا رنگ سبز بر چهره تا پیکر او نقش بندد. برای این گریم، زمان و توجه زیادی صرف شد و بی دلیل نیست که این فیلم، به یکی از فیلم های برتر تاریخ سینما تبدیل گردید.
تیلدا سوینتون در هتل بزرگ بوداپست (2014)
باز هم، تیلدا سوینتون با دگرگونی فوقالعادهاش بر روی صحنه، ما را به وجد آورد. این بار نقش او در نقش مادام دی مارک کولیه 84 ساله ای است که گریماتور او، گریم مخصوص تمام فیلمهای هری پاتر را انجام داده و به تیم «هتل بزرگ بوداپست» پیوسته تا این بار بر روی تیلدا سوینتون کهنسال تمرکز کند.
کولیه همچنین در این فیلم، نامزدی اسکار آرایش چهره و موی را با فرانسیس هانون که تقریباً تمام کارهای گریم را به استثنای پروتز انجام داده، به اشتراک گذاشته است.
ادی ردماین در دختر دانمارکی (2015)
گریم این نقش را ما مدیون طراح آرایشی آن که توانسته این چهره را هوشمندانه و بصورت بی عیب و نقص ابداع کند هستیم. جان، گریماتور حرفه ای این نقش با طراحی بر چهره ادی، این اطمینان را حاصل کرد که انتقال ظاهری به چهره ای زنانه، امری است امکان پذیر. او برای این گریم، از یک پالت آرایشی موم زنبور عسل بهره گرفت برای عمق بخشیدن به پوست ادی، تا پوست او را به پوستی لطیف و زنانه تبدیل نماید.
جانی دپ در فیلم توده سیاه (2015)
جوئل هارلو، طراح گریم این فیلم، حداقل ده فیلم را با جانی دپ کار کرده است. آنها با همکاری هم، شخصیتهایی مانند جک اسپارو در «دزدان دریایی کارائیب»، تونتو در «رنجر تنها» و کلاهدار دیوانه در «آلیس در سرزمین عجایب» را خلق کرده اند، اما تبدیل دپ به وایتی بولگر در فیلم «توده سیاه» استعداد هارلو را نشان میدهد.
ادریس البا در فراتر از پیشتازان فضا (2016)
چهره این بازیگر بریتانیایی به عنوان شخصیت شرور اصلی کرال در «فراتر از پیشتازان فضا» غیرقابل تشخیص بود. به گفته البا، فرایند گریم او روزانه حدوداً سه ساعت طول می کشیده که تقریبا نقطه آغاز آن از ساعتی حدود 4 الی 4:15 صبح بوده است. البا علاوه بر این فیلم، در فیلم های دیگری نیز با گریم ها و بازی های فوق العاده ظاهر گشته که در این بین می توان به برخی مهم ترین آنها از جمله فیلم های «دزدان دریایی کارائیب»، «آلیس در سرزمین عجایب»، «مردان دیوانه»، «مارول» و «پلنگ سیاه» اشاره کرد.
اسکار آیزاک در مردان ایکس: آخرالزمان (2016)
آیزاک، بازیگر خوش تیپی که نسل کاملاً جدیدی از طرفداران را در جنگ ستارگان، از آن خود کرده است. او برای این گریم، چهره خود را زیر بار آرایش بنفش (یا آبی) مدفون کرد تا به اولین جهش یافته جهان تبدیل شود، اما با این حال، علاوه بر گریم، جلوههای رایانهای و عملی نیز برای تولد ظاهری جدید به کمک او آمدند.
گری اولدمن در تاریک ترین ساعت (2017)
استاد گریم این فیلم، کازوهیرو تسوجی در رابطه با کار جدیدش می گوید: «گریم مشابه تقریباً غیرممکن است زیرا همه افراد متفاوت به نظر میرسند اما باید بهترین تعادل را پیدا میکردم تا او را شبیه چرچیل کنم» که شخصیتی که برای این نقش انتخاب شد چهره ای با پایه مناسب این گریم بود که زیبایی کار نهایی این گریماتور را دو چندان کرد. بی شک، گریم نقش هایی که مخاطبان از آنها یک تصور اولیه دارند بسیار سخت تر نسبت به سایر گریم ها می باشد، زیرا طراح چهره یا گریماتور آن باید نهایت دقت را برای نزدیک شدن سوژه گریم با تصور ذهنی مخاطب انجام دهد.
داگ جونز در شکل آب (2017)
داگ جونز، رویای یک هنرمند گریماتور سینماست. قد و ویژگی های دیوانه وار او به این معنی است که او نقش شخصیت های بسیار دیوانه ای را بازی کرده است که علاوه بر نقش، آن ویژگی های دیوانه وار بر شخصیت واقعی او نیز اثر کرده و از او در دنیای واقعی نیز یک آماتور مجنون ساخته است.
کریستین بیل در معاون (2018)
گرگ کانوم، طراح گریم فیلم، در مواجهه با چالش تبدیل کریستین بیل به معاون رئیس جمهور دیک چنی مجبور شد از همه ابزارهای موجود در جعبه ابزار خود استفاده کند تا بیل ۴۴ ساله بتواند از ۲۱ سالگی تا ۷۵ سالگی نقش چنی را بازی کند.
رابرت دنیرو در فیلم مرد ایرلندی (2019)
از آنجایی که سن «مرد ایرلندی» بیش از 50 سال را در بر می گیرد بنابرین به گریم وسیعی از ظاهر رابرت دنیرو نیاز داشت تا به نقش مطلوب، نزدیک گردد. برای این نقش، گریمورهای سینما مجبور شدند تا او را در چند مرحله پیر کنند تا به هدف خود که گریم نقش «سالمند جوان» بود برسند.
شارلیز ترون در بامبشل (2019)
در بامبشل، کار قابل توجه گریم برخی از مشهورترین چهره های بازیگری جهان از جمله ترون، همراه با کار ظریف و پیچیده پروتز کازو هیرو آغاز شد. برنامههای ظریف هیرو به شارلیز ترون کمک کرد تا به یکی از هسته های اصلی داستان تبدیل شود.
سخن پایانی