فوبیا چیست و راه های درمان آن

فوبیا چیست؟

فوبیا یک واکنش ترس بیش از حد و غیر منطقی است. اگر به فوبیا مبتلا باشید، ممکن است وقتی با منبع ترس خود روبرو می شوید احساس عمیق ترس و وحشت را تجربه کنید. ترس می تواند از مکان، موقعیت یا شی خاصی باشد. برخلاف اختلالات اضطرابی،فوبیا معمولاً به چیز خاصی مرتبط است.
شدت فوبیا می تواند از آزار دهنده تا شدیدا ناتوان کننده باشد. افراد مبتلا به فوبیا اغلب متوجه می شوند ترس آنها غیر منطقی است، اما قادر به انجام کاری در این زمینه نیستند. چنین ترس هایی می تواند در کار، مدرسه و روابط شخصی تداخل ایجاد کند.

علل:
عوامل ژنتیکی و محیطی می توانند فوبیا ایجاد کنند. کودکانی که خویشاوند نزدیک با اختلال اضطرابی دارند در معرض خطر فوبیا قرار دارند. حوادث ناراحت کننده، مانند نزدیک به غرق شدن بودن، می تواند فوبیا ایجاد کند. قرار گرفتن در فضاهای محدود، ارتفاعات بسیار زیاد و گزش حیوانات یا حشرات همگی می تواند منبع فوبیا باشد.
افراد مبتلا به شرایط پزشکی مداوم و یا نگرانی های بهداشتی اغلب فوبیا دارند. پس از آسیب های مغزی، تعداد بسیاری از افراد به فوبیا مبتلا میشوند.
سوء مصرف مواد و افسردگی نیز با فوبیا ارتباط دارند.
فوبیا علائم متفاوتی مانند بیماری های جدی روانی مانند اسکیزوفرنی دارد. در اسکیزوفرنی، افراد دچار توهم بینایی و شنوایی، هذیان، پارانویا و…هستند.

آگورافوبیا
آگورافوبیا ترس از مکان ها یا موقعیت هایی است که نمی توانید از آن فرار کنید. این کلمه خود به “ترس از فضاهای باز” اشاره دارد. افراد مبتلا به آگورافوبیا از قرار گرفتن در جمعیت زیاد یا گیر افتادن در بیرون از خانه ترس دارند. آنها اغلب به طور كلی از موقعیت های اجتماعی اجتناب می كنند و در خانه های خود می مانند.

هراس اجتماعی
از هراس اجتماعی به عنوان اختلال اضطراب اجتماعی نیز یاد می شود. این نگرانی شدید در مورد موقعیت های اجتماعی است و می تواند منجر به انزوا شود. هراس اجتماعی می تواند آنقدر شدید باشد که ساده ترین تعاملات مانند سفارش در رستوران یا پاسخگویی به تلفن باعث وحشت شود.

انواع دیگر فوبیا:
بسیاری از افراد از موقعیت ها یا اشیا خاصی بدشان می آید، اما برای اینکه یک ترس واقعی باشد، ترس باید در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. در اینجا چند مورد دیگر از رایج ترین ها وجود دارد:

Glossophobia: این حالت به عنوان اضطراب عملکرد یا ترس از صحبت در مقابل مخاطب شناخته می شود. افرادی که به این فوبیا مبتلا هستند ، حتی وقتی به فکر قرار گرفتن در مقابل گروهی از افراد باشند ، علائم بدنی شدیدی دارند. درمان های گلوسوفوبیا می تواند شامل درمان یا دارو باشد.

اکروفوبیا: این ترس از ارتفاع است. افراد مبتلا به این ترس از کوه ها، پل ها یا طبقات بالاتر ساختمان ها خودداری می کنند. علائم شامل سرگیجه، تعریق و احساس گم شدن یا از بین رفتن هوشیاری آنها است.

كلاستروفوبیا: این ترس از فضاهای بسته یا تنگ است. درصورتی که شدید باشد ممکن اسن فرد از رانندگی با اتومبیل یا آسانسور جلوگیری کند، خاصیت انفجاری شدید ممکن است ناتوان کننده باشد.

آویوفوبیا: این مسئله به عنوان ترس از پرواز شناخته می شود.

دنتوفوبیا: دنتوفوبیا ترس از دندانپزشک یا اقدامات دندانپزشکی است. این ترس هراسی معمولاً پس از تجربه ناخوشایند در مطب دندانپزشکی ایجاد می شود. اگر مانع از مراقبت های لازم دندانپزشکی شود می تواند مضر باشد.

هموفوبیا: این بیماری هراسی از خون یا آسیب است. فرد مبتلا به هموفوبیا ممکن است در اثر تماس با خون خود یا خون فرد دیگری غش کند.

Arachnophobia: این به معنای ترس از عنکبوت است.

سینوفوبیا: این ترس از سگ است.

اوفییدیوفوبیا: افراد مبتلا به این ترس از مارها می ترسند.

Nyctophobia: این ترس از ترس از شب یا تاریکی است. تقریباً همیشه به عنوان یک ترس معمول کودکانه آغاز می شود. وقتی از سنین نوجوانی پیشرفت می کند، فوبیا محسوب می شود.

عوامل خطر
افرادی که استعداد ژنتیکی اضطراب دارند ممکن است در معرض خطر بالای فوبیا باشند. به نظر می رسد سن، وضعیت اقتصادی اجتماعی و جنسیت فقط میتواند برای برخی از هراسها عامل خطر آفرین باشد. به عنوان مثال، زنان بیشتر هراس حیوانی دارند. کودکان یا افرادی که از نظر اقتصادی – اجتماعی پایین هستند، احتمالاً هراس اجتماعی دارند. مردان اکثریت مبتلایان به فوبیای دندانپزشک و پزشک را تشکیل می دهند.

علائم فوبیا
شایع ترین و ناتوان کننده ترین علامت فوبیا، حمله وحشت است. از ویژگی های حمله وحشت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ضربان قلب یا تپش قلب
تنگی نفس
گفتار سریع یا ناتوانی در صحبت کردن
خشکی دهان
ناراحتی معده
حالت تهوع
فشار خون بالا
درد یا گرفتگی قفسه سینه
احساس خفگی
سرگیجه یا سبکی سر
تعریق زیاد
احساس عذاب

گزینه های درمان
درمان فوبیا می تواند شامل تکنیک های درمانی، داروها یا ترکیبی از هر دو باشد.

رفتار درمانی شناختی
درمان رفتاری شناختی (CBT) متداول ترین روش درمانی برای فوبیاست. این شامل قرار گرفتن در معرض منبع ترس در یک محیط کنترل شده است. این روش درمانی می تواند افراد را دچار مشکل کند و اضطراب را کاهش دهد.
این درمان بر شناسایی و تغییر افکار منفی، باورهای ناکارآمد و واکنشهای منفی به وضعیت هراس تمرکز دارد. تکنیک های جدید CBT از فناوری واقعیت مجازی استفاده می کنند تا افراد را با خیال راحت در معرض منابع هراس خود قرار دهند.
دارو
داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب می توانند به آرامش واکنش های عاطفی و جسمی هنگام ترس کمک کنند. اغلب، ترکیبی از دارو و درمان حرفه ای مفیدترین است.
اگر فوبیا دارید، بسیار مهم است که به دنبال درمان باشید. غلبه بر هراس ممکن است دشوار باشد، اما امید وجود دارد. با یک درمان صحیح، می توانید ترس های خود را کنترل کنید و زندگی پربار و راضی کننده ایی داشته باشید.

روان درمانی برای فوبیا
یک روان درمانگر در علت ترس عمیق تر است و به شما پیشنهاد می کند تا راه هایی برای غلبه بر ترس ایجاد کنید.
روان درمانی به کاهش این چشم اندازهای منفی و بدبینانه کمک می کند و به مقابله با ترس کمک می کند. به عنوان مثال ، افرادی که ترس از پرواز دارند ممکن است از سقوط هواپیما ترس داشته باشند. چنین فرآیندهای فکری منفی توسط روان درمانگران و مشاوران مورد توجه قرار می گیرند.

تکنیک های خودیاری برای فوبیا:
هر بیمار به یک برنامه خودیاری فردی برای خود نیاز دارد. این راهکارها ممکن است با کمک یک متخصص مراقبت های بهداشتی ترسیم شود.
تکنیک های خودیاری شامل تغییر در سبک زندگی ، یک دوره درمان رفتاری شناختی، عضویت در یک گروه خودیاری و شرکت در جلسات یا ترکیبی از این رویکردها است.
تغییر در سبک زندگی شامل وعده های غذایی سالم ، ورزش منظم و استراحت و استراتژی های ناراحت کننده، خواب کافی و کاهش یا اجتناب از کافئین و سایر محرک های سیستم عصبی مرکزی است. آموزش خود در مورد ترس ها و تأثیر آنها در زندگی و همچنین استفاده از کتاب های خودیاری در زمینه کنترل و کنار آمدن با ترس نیز کمک می کند.
کسانی که اقدام به حساس سازی زدایی می کنند ممکن است سعی کنند به تدریج در معرض اشیا یا وضعیت ترس خود قرار بگیرند. به عنوان مثال ، مبتلایان به آگورافوبیا ممکن است با دوره های زمانی کوچک در فضای باز و مکان های عمومی شروع کنند و به تدریج طول زمان و فاصله از خانه را افزایش دهند.
تکنیک های آرامش شامل تمرینات بدنی شامل تمرینات تنفسی است. یوگا ، مراقبه و سایر اشکال ورزش نیز ممکن است امتحان شود. این تکنیک های آرام سازی اغلب با تجسم ترکیب می شوند. فرد مبتلا از نظر ذهنی تصور می کند که چگونه با شرایط تحریک کننده اضطراب یا ترس مقابله می کند.
ملاقات با گروه های خودیاری و افرادی که ترس مشابه دارند ، در یافتن راه های کنار آمدن به شما کمک می کند.
۷