اثرات روانی طلاق چیست و چگونه میتوان آنها را مدیریت کرد؟

چگونه ممکن است طلاق بر من تأثیر بگذارد؟

سالانه حدود یک میلیون زوج آمریکایی طلاق می گیرند. مانند بسیاری دیگر از آمریکایی ها ، ممکن است در ازدواج خود احساس رضایت نکنید. برای برخی ، به ویژه در ازدواج های خشن یا درگیری بالا ، طلاق ممکن است بهترین گزینه باشد. با این حال ، تحقیقات نشان داده است که برای اکثر زوجین ، طلاق باعث بهبود خوشبختی نمی شود.

چگونه ممکن است طلاق از نظر روحی و جسمی بر من تأثیر بگذارد؟

به طور کلی ، سلامت جسمی و روانی بزرگسالان مطلقه در مقایسه با بزرگسالان متاهل بدتر است. افراد مطلقه اغلب با این موارد روبرو می شوند:

ناراحتی: بزرگسالان مطلقه به طور متوسط ​​کمتر خوشحال هستند.

افسردگی: افراد مطلقه ، به ویژه زنان ، در معرض ابتلا به افسردگی هستند. آنها دارای سطح استرس بالاتر  و اعتماد به نفس پایین تری هستند.

مشکلات سلامتی: افراد مطلقه بیشتر به پزشکان مراجعه می کنند ، بیشتر دچار بیماری جدی می شوند و امید به زندگی کمتری دارند.

سوء مصرف مواد. بزرگسالان مطلقه ، به ویژه مردان ، الکل بیشتری نسبت به دیگر بزرگسالان متاهل می نوشند و این افراد را در معرض خطر اعتیاد قرار می دهد.

طلاق راهی مطمئن برای سعادت شخصی نیست. کسانی که بهترین نتیجه را برای طلاق می گیرند جوان تر هستند و تحصیلات ، درآمد و حمایت اجتماعی بیشتری از خانواده و دوستانشان دارند.

چگونه ممکن است طلاق بر زندگی اجتماعی من تأثیر بگذارد؟

تحقیقات نشان داده است که طلاق به طور زیر بر زندگی اجتماعی فرد تأثیر می گذارد:

تنهایی. به طور متوسط ​​، افراد مطلقه می گویند تنهاتر هستند.

افراد مطلقه معمولاً ارتباط خود را با همسران ، دوستان متأهل و همسایگان از دست می دهند.

محو شدن روابط با همکاران : بعضی اوقات پس از طلاق روابط با همکاران کمرنگ می شود.

فاصله گرفتن از دوستی های نزدیک: طلاق شما ممکن است دوستان صمیمی شما را از شما دور کند. این امر ممکن است باعث نگرانی آنها در مورد ازدواج های خود شود و ممکن است از شما فاصله بگیرند. افراد مطلقه ممکن است از نظر اجتماعی احساس ناخوشایندی داشته باشند و ممکن است برای ورود به زندگی اجتماعی جدید تلاش کنند.

کاهش ارتباط با کودکان. مردان مطلقه در معرض خطر قطع ارتباط با فرزندان خود هستند. اکثر پدران مطلقه در طی چند سال پس از طلاق ارتباط منظمی با فرزندان خود ندارند.

چگونه ممکن است طلاق بر رابطه من با همسر سابقم تأثیر بگذارد؟

پایان دادن به ازدواج از نظر قانونی غالباً آسان تر از پایان عاطفی آن است. علی رغم طلاق ، بسیاری از افراد وابستگی عاطفی مستمری به همسر سابق خود دارند.

پیوستگی عاطفی مستمر می تواند به صورت زیر باشد: 1) وابستگی به همسر سابق ، و 2) خصومت مداوم با همسر سابق. هر دو می توانند به چالش های روانشناختی از جمله افسردگی ، اضطراب ، تنهایی ، عصبانیت و احساس ناتوانی منجر شوند.

وابستگی. بسیاری از افراد برای قطع روابط عاطفی خود با همسر سابق خود تلاش می کنند. یک زن مطلقه که با او مصاحبه کردیم به ما گفت که چقدر از نظر احساسی به همسر سابق خود وابسته است.

برای پیچیده شدن مسائل ، گاهی اوقات حفظ یک رابطه خوب با همسر سابق و همکاری با یکدیگر برای پدر و مادر خوب بودن برای فرزندان می تواند قطع رابطه های عاطفی را دشوارتر کند. بین حفظ رابطه مثبت با همسر سابق و وابستگی عاطفی به او یک مرز خوب وجود دارد. روابط سالم پس از طلاق مرزهایی را به وضوح مشخص کرده است که همسر سابق را به عنوان یک پدر و مادر مشترک که برای خیرخواهی با او کار می کنید تعریف می کند. بخاطر فرزندان خود ارتباطتان را قطع نکنید ، اما نه به عنوان فردی که همچنان برای حمایت عاطفی به او اعتماد می کنید.

خصومت در جریان است. درگیری مداوم با همسر سابق کاملاً معمول است. برخی متوجه می شوند که اختلافات پس از طلاق بیشتر از قبل است.

هرچه طلاق خصمانه تر باشد ، سخت تر است که افراد از راه های سالم سازگار شوند و زندگی خود را ادامه دهند. درگیری پس از طلاق بر کودکان تأثیر منفی می گذارد. به نظر می رسد برخی حتی یک دهه بعد نمی توانند خصومت و درگیری خود را کنار بگذارند.

به طور کلی جدایی یا طلاق می تواند بسیار دشوار باشد ، مهم نیست که دلیل آن چیست. این می تواند دنیای شما را وارونه جلوه دهد و گذراندن روز کاری و بهره وری را سخت کند. اما چیزهایی وجود دارد که می توانید برای عبور از این سازگاری دشوار انجام دهید.

بدانید که داشتن احساسات مختلف مشکلی ندارد. احساس ناراحتی ، عصبانیت ، خستگی ، ناامیدی و گیجی طبیعی است – و این احساسات می توانند شدید باشند. همچنین ممکن است از آینده احساس اضطراب کنید. بپذیرید که واکنشهایی از این قبیل با گذشت زمان کاهش می یابد.

به خودتان استراحت دهید. شاید نتوانید دقیقاً به همان اندازه که قبلا در کار مفید بودید مفید باشید یا از دیگران مراقبت کنید. هیچ کس سوپرمن یا ابر زن نیست. برای بهبودی ، تجدید قوا و انرژی مجدد وقت بگذارید.

این راه را به تنهایی طی نکنید تقسیم احساسات با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا این دوره را پشت سر بگذارید. عضویت در یک گروه پشتیبانی را در نظر بگیرید که می توانید در شرایط مشابه با دیگران صحبت کنید. منزوی کردن خود می تواند سطح استرس شما را بالا ببرد ، تمرکز شما را کاهش دهد و مانع کار ، روابط و سلامتی شما شود. در صورت نیاز به کمک خارجی نترسید.

از نظر احساسی و جسمی از خود مراقبت کنید. با خود و بدن خود خوب باشید. برای ورزش وقت بگذارید ، خوب غذا بخورید و آرام باشید. تا حد ممکن به روال عادی خود ادامه دهید. سعی کنید از تصمیم گیری اساسی یا تغییر در برنامه های زندگی خودداری کنید. از الکل ، مواد مخدر یا سیگار به عنوان راهی برای کنار آمدن استفاده نکنید. آنها فقط به مشکلات بیشتری منجر می شوند.

از درگیری و مشاجره با همسر سابق خود بپرهیزید. اگر بحثی به دعوا تبدیل شد ، با خونسردی پیشنهاد کنید که بعداً درباره آن صحبت کنید یا دور شوید یا تلفن را قطع کنید.

برای کشف علایق خود وقت بگذارید. دوباره با کارهایی که جدا از همسرتان از انجام آنها لذت می برید ارتباط برقرار کنید.  در یک کلاس ثبت نام کنید ، برای سرگرمی های خود وقت بگذارید ، داوطلب شوید و برای لذت بردن از زندگی و یافتن دوستان جدید وقت بگذارید.

مثبت اندیش باشید. ممکن است اوضاع یکسان نباشد ، اما یافتن فعالیت ها و دوستان جدید و حرکت رو به جلو با انتظارات منطقی ، این انتقال را آسان تر می کند. انعطاف پذیر باشید اگر فرزند داشته باشید ، سنتهای خانوادگی همچنان مهم خواهند بود اما ممکن است لازم باشد برخی از آنها اصلاح شود. به ایجاد فعالیتهای جدید خانوادگی کمک کنید.

زندگی به حالت عادی برمی گردد ، اگرچه ممکن است “عادی” با آنچه در ابتدا امیدوار بودید متفاوت باشد.

نکاتی برای گفتگو با بچه ها

اگر فرزند دارید ، در اینجا لیستی کوتاه از نکاتی آورده شده است که می تواند به کودکان و نوجوانان کم سن و سال شما کمک کند تا با حدایی شما کنار بیایند.

اطمینان و گوش دادن. مطمئن شوید که فرزندان شما می دانند که طلاق شما تقصیر آنها نیست. نگرانی های آنها را بشنوید و آنها را کاهش دهید.

ثبات و روال را حفظ کنید. سعی کنید برنامه های روزانه و هفتگی فرزندان خود را تا آنجا که ممکن است آشنا و پایدار نگه دارید.

نظم و انضباط مداوم را ارائه دهید. اکنون که ممکن است فرزندان شما به طور جداگانه با هر دو والدین وقت بگذارند ، اطمینان حاصل کنید که پیش از این در مورد ساعت خواب ، مقررات منع رفت و آمد و سایر تصمیمات روزمره و همچنین مجازات ها به توافق برسید.

به فرزندان خود اطلاع دهید که می توانند به شما اعتماد کنند. وعده های واقع بینانه بدهید و به آنها عمل کنید.

فرزندان خود را درگیر درگیری نکنید. از بحث و گفتگو با پدر یا مادر دیگر در مقابل بچه هایتان خودداری کنید. از آنها به عنوان جاسوس یا پیام رسان استفاده نکنید و آنها را وادار نکنید که جانب خود را بگیرند.

برای بهتر شدن رابطه تان با همسرتان اینجا کلیک کنید