شب ادراری امری است که بیشتر به عنوان خیس شدن بستر شناخته می شود و اینکه علت و درمان شب ادراری کودکان چیست امری است که در ادامه مطلب به آن پرداخته می شود.
شب ادراری یا مرطوب شدن بستر در شب ، رایج ترین نوع اختلال کودکان است. بیماری شب ادراری هم می تواند در شب نمود پیدا کند و هم در روز ، خیس شدن روز بستر ، بیماری شب ادراری روزانه نامیده می شود. بعضی از کودکان هر دو یا ترکیبی از هر دو را تجربه می کنند.
این رفتار ممکن است هدفمند باشد یا نباشد و این بیماری تشخیص داده نمی شود مگر هنگامی که کودک دارای 5 سال یا بیشتر باشد.
علت و درمان شب ادراری کودکان
علائم شب ادراری چیست؟
علائم اصلی شب ادراری عبارتند از:
خیس شدن مکرر بستر
خیس شدن لباس ها
حداقل دو بار در هفته و تقریباً به طول سه ماه اتفاق افتد.
علت شب ادراری :
چه عواملی باعث شب ادراری می شود؟
عوامل زیادی ممکن است در ایجاد شب ادراری نقش داشته باشند. انتشار ادرار غیر ارادی یا غیر عمدی ممکن است به دلایل زیر روی دهد:
مثانه کوچک
عفونت های ادراری مداوم
استرس شدید
تأخیر در رشد که در آموزش توالت رفتن اختلال ایجاد می کند
شب ادراری عمدی ممکن است با سایر اختلالات روانی ، از جمله اختلالات رفتاری یا اختلالات عاطفی مانند اضطراب همراه باشد. به نظر می رسد شب ادراری در اجداد خانواده ها نیز وجود داشته که نشان دهنده ی ارثی بودن این اختلال است (از والدین به کودک ، به ویژه از طرف پدر منتقل شود).
علاوه بر این ، آموزش توالت فرنگی که از زمان کودکی کودک بصورت اجباری آغاز شده است ، ممکن است عاملی در بروز این اختلال باشد ، چرا که کودک برای این آموزش و صحیح انجام دادن آن و همچنین بخاطر ترس از برخورد والدین که ناشی از غلط انجام دادن آن است دچار استرس می شود و به این اختلال مبتلا می شود.
کودکان مبتلا به شب ادراری غالباً به عنوان افراد دارای خواب سنگین توصیف می شوند که در هنگام ادرار و احساس نیاز برای خالی شدن مثانه هایشان بیدار نمی شوند.
شب ادراری چقدر شایع است؟
شب ادراری یک مشکل شایع در دوران کودکی است. برآوردها حاکی از آن است که 7٪ پسران و 3٪ دختران 5 ساله به شب ادراری مبتلا هستند. این تعداد در 10 سالگی به 3٪ پسران و 2٪ دختران کاهش می یابد.
بیشتر کودکان تا زمان بزرگسالی این مشکل را پشت سر می گذارند ، فقط در حدود 1٪ از مردان و کمتر از 1٪ از زنان در 18 سالگی این اختلال بروز می کند.
علت و درمان شب ادراری کودکان
شب ادراری چگونه تشخیص داده می شود؟
ابتدا پزشک سابقه پزشکی فرد را سوال کرده و معاینه فیزیکی را انجام می دهد تا هرگونه اختلال پزشکی را که ممکن است باعث ترشح ادرار که همان بی اختیاری ادراری نامیده می شود ، دریابد.
برای فرد مبتلا به بیماری بی اختیاری ادراری ، تست های آزمایشگاهی نیز ممکن است انجام شود ، مانند آزمایش ادرار و آزمایش خون برای اندازه گیری قند خون ، هورمون ها و عملکرد کلیه ها.
همچنین علاوه بر اینها شرایط جسمانی که می تواند منجر به بی اختیاری شود شامل دیابت ، عفونت یا نقص عملکردی یا ساختاری از عوامل ایجاد انسداد در دستگاه ادراری است.
شب ادراری همچنین ممکن است ناشی از مصرف داروهای خاصی باشد که می تواند باعث سردرگمی یا تغییر رفتار به عنوان یک عارضه جانبی شود.
در صورت عدم یافتن علت جسمانی شب ادراری ، پزشک تشخیص آن را بر مبنای علائم و رفتارهای فعلی کودک قرار می دهد.
علت و درمان شب ادراری کودکان
شب ادراری چگونه درمان می شود؟
ممکن است برای موارد خفیف شب ادراری نیازی به درمان نباشد ، زیرا اکثر کودکان از اختلال خفیف آن رنج می برند.
برخی از عواملی که هنگام تصمیم گیری برای شروع درمان باید در نظر گرفت این است که آیا عزت نفس کودک تحت تأثیر خیس شدن قرار می گیرد یا آیا شب ادراری باعث اختلال در عملکردهای کودک می شود ، مانند اینکه کودک از حضور در خواب در کنار دوستان خود اجتناب کند.
اغلب ،درمان این بیماری از طریق تغییر رفتار صورت می گیرد. رفتار درمانی در بیش از 75٪ بیماران موثر است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
استفاده از سیستم هشدار دهنده های شب ادراری:
استفاده از سیستم هشدار دهنده ادرار که هنگام خیس شدن تخت زنگ می خورد می تواند به کودک کمک کند تا شب هنگام به ادرار مثانه واکنش نشان دهد.
اکثر تحقیقات در مورد شب ادراری ، استفاده از این وسیله را به عنوان موثرترین راه درمانی معرفی می کنند.
زنگ هشدارهای ادرار در حال حاضر تنها درمانی است که با بهبود مداوم همراه است ، به طور کلی به جز 5٪ تا 10٪ از کودکان ، باقی کودکان، تقریباً همیشه از این بیماری رهایی یافته اند.
آموزش ادرار منظم:
در این روش از رفتن های منظم به دستشویی که در فواصل زمانی طولانی صورت می گیرد استفاده می شود تا کودک به “نگه داشتن” ادرار برای مدت طولانی عادت کند.
این امر همچنین به کشش اندازه مثانه کمک می کند ، ماهیچه ی مثانه به این حالت که نوعی ورزش است پاسخ می دهد و باعث می شود حجم و زمان نگهداری ادراری آن افزایش یابد. آموزش ادرار منظم معمولاً به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی شب ادراری استفاده می شود.
پاداش ها:
این امر ممکن است شامل فراهم کردن یک سری پاداش های کوچک هنگام موفق شدن کودک در امر کنترل مثانه باشد.
استفاده از داروها :
داروهایی برای درمان شب ادراری موجود است، اما آنها معمولاً فقط در صورت اختلال در عملکرد کودک استفاده می شوند و معمولاً برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شوند.
داروها ممکن است برای کاهش میزان ادرار تولید شده توسط کلیه ها یا کمک به افزایش ظرفیت مثانه موثر باشند.
داروهایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند شامل دسموپرسین استات (DDAVP) است که بر تولید ادرار کلیه ها تأثیر می گذارد و ایمی پرامین (توفرانیل) ، داروی ضد افسردگی که برای درمان شب ادراری نیز مفید شناخته شده است.
در حالی که داروها می توانند برای کنترل علائم شب ادراری مفید باشند ، اما با قطع مصرف ، کودک معمولاً دوباره شروع به خیس نمودن می کند.
هنگام انتخاب داروها برای کودکان ، عوارض جانبی و هزینه آن ها را باید در نظر گرفت. داروها ممکن است به بهبود عملکرد کودک تا زمانی که درمان های رفتاری آغاز می شود موثر باشند .
طول مدت شب ادراری چقدر است؟
اکثر کودکان مبتلا به شب ادراری تا زمان رسیدن به سن نوجوانی این اختلال را پشت سر می گذارند و نرخ درمان خود به خودی آن 12 تا 15 درصد در سال است. فقط تعداد کمی ، حدود 1٪ ، همچنان در بزرگسالی این مشکل را دارند.
آیا می توان از شب ادراری جلوگیری کرد؟
جلوگیری از همه موارد شب ادراری ممکن است ممکن نباشد – به ویژه مواردی که مربوط به مشکلات آناتومی کودک است – اما ارزیابی کودک در زمان بروز علائم توسط پزشک متخصص اطفال می تواند به کاهش مشکلات مرتبط با این بیماری کمک کند.
نکته : مثبت و صبور بودن با کودک در حین آموزش دستشویی ، می تواند از بروز شب ادراری و تداوم آن جلوگیری کند.
توجه : این مقاله صرفا جنبه ی اطلاعاتی داشته و اعتبار پزشکی ندارد، جهت درمان بیماری و تجویز دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.