موكورميكوزيس نوع نادري از عفونت قارچي است كه از طريق تماس با قارچ هايي به نام موكورميست رخ مي دهد. این قارچها معمولاً در محیط به ویژه در برگها، خاک، کمپوست و کودهای حیوانی دیده می شوند؛ اما ارتباط آن با کووید ۱۹ چیست؟
موکورمیکوزیس می تواند از طریق تنفس، استنشاق و قرار گرفتن در معرض زخم های پوست وارد بدن شود.
علائم مربوط به تنفس عبارتند از:
- سرفه کردن
- تب
- سردرد
- درد قفسه سینه
- گرفتگی بینی و سینوس و درد
- تنگی نفس
علائم مربوط به پوست که می تواند در هر قسمت از بدن رخ دهد و گسترش یابد شامل موارد زیر است:
- بافت پوست سیاه شده
- قرمزی، تورم، حساسیت به لمس
- تاول
- زخم
موكورمیكوز مسری نیست و بیشتر افرادی كه با قارچ ها در تماسند دچار عفونت نمی شوند. با این حال، افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها به شدت ضعیف شده است، در معرض خطر ابتلا به موکورمیکوز قرار دارند. این شامل افراد دارای:
- دیابت
- سرطان
- اچ آی وی
- آسیب دیدگی پوست
- عمل جراحي
پزشکان می توانند با استفاده از داروی ضد قارچ یا انجام جراحی برای برداشتن ناحیه آسیب دیده، عفونت را درمان کنند. طبق منبع معتبر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، در صورت عدم درمان موكورمیكوز می تواند كشنده باشد و میزان مرگ و میر آن 54 درصد است.
کووید ۱۹ و موکورمیکوز
نرخ بالاتر موارد موکورمیکوز در هند به دلیل ترکیبی از عوامل است. به عنوان مثال بیش از 30 میلیون نفر در هند دیابت دارند. با وجود این، تعداد موارد موکورمیکوز قبل از همه گیری کووید نسبتاً کم بود، اگرچه شیوع در حال افزایش بود. با این وجود از زمان شروع همه گیری کرونا افزایش چشمگیری مشاهده شده است. دکتر آرویندر سینگ سوین ، جراح پیشگام در دهلی، میگوید که “در هفته گذشته تعداد مواردی از قارچ سیاه دیده است که به طور معمول در ۲ سال با آن رو به رو میشویم.”
کووید ۱۹ منجر به سیستم ایمنی ضعیف میشود و مانع از آن میشود که بدن به طور موثر در برابر عفونت حفاظت شود. در نتیجه، افراد در حال بهبودی از کووید در معرض خطر قرار دارند.
کریستوفر کلمن، استادیار عفونت در دانشگاه ناتینگهام در انگلستان گفت:
“ویروس به عنوان بخشی از چرخه تکثیرش، سیستم ایمنی را سرکوب میکند. بنابراین سیستم ایمنی نمیتواند باکتریها یا قارچها را پاکسازی کند. مشهورترین نمونه این بیماری ایدز است که باعث سرکوب سیستم ایمنی بلند مدت میشود. اما ویروسهای دیگر این کار را در مقیاس زمانی بسیار کوتاهتر انجام میدهند. یعنی سیستم ایمنی در چند روز یا چند هفته در حالی که ویروس وجود دارد، سرکوب میشود.”
درمانهای کووید نیز ممکن است واکنش ایمنی بدن را سرکوب کنند و به افزایش میزان آلودگی موکورمیکوزیس کمک کنند.
مراحل بعدی برای درمان
تعیین بهترین روش برای مقابله همزمان با هر دو این اپیدمی ها دشوار است. کلمن سوالاتی را مطرح می کند که متخصصان برای حرکت به جلو باید به آنها پاسخ دهند: “آیا می توان همزمان بیماران کووید را با ضد قارچ درمان کرد؟” و “آیا راهی وجود دارد که بتواند دوز درمان کووید را کاهش داد و همچنان موثر باشد در حالی که سیستم ایمنی بدن را به اندازه کافی سرکوب نمی کند تا قارچ وارد شود؟” خطرات ترکیبی کووید و موکورمیکوز موارد چالش برانگیزی را ایجاد می کند و نیاز به هماهنگی دقیق مراقبت و درمان بیمار دارد.