ریز شهاب‌واره بزرگ، تلسکوپ جیمز وب را متلاشی کرد

یک ریز شهاب‌واره‌ی بزرگ به آینه‌ی اصلی تلسکوپ جیمز وب جدید برخورد کرده است! آسیب وارد شده به اندازه‌ی غبار تأثیر قابل توجهی در داده‌های رصدخانه ایجاد می‌کند اما انتظار نمی‌رود عملکرد کلی ماموریت را محدود کند. جیمز وب در ماه دسامبر برای جانشینی تلسکوپ فضایی هابل انقلابی اما در حال حاضر کهنه، پرتاب شد. اخترشناسان قرار است اولین نماهای خود را از کیهان در 12 جولای منتشر کنند.

در نیمه شب بخوانید:تلسکوپ جیمز وب به زبان ساده

برخورد تلسکوپ جیمز وب با ریز شهاب‌واره‌ بزرگ

این اتفاق بین 23 تا 25 می رخ داده است. تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که شهاب‌واره به بخش آینه‌ای معروف به C3، یکی از 18 کاشی بریلیوم-طلا که بازتابنده اولیه‌ی وب به عرض 6.5 متر را تشکیل می‌دهد، برخورد کرده است. ناسا به خبرگزاری رویترز گفت که این تماس یک گودی در آن ایجاد کرده است.

سرعت حرکت اشیاء در فضا به این معنی است که حتی کوچکترین ذرات نیز می‌توانند انرژی زیادی را در هنگام برخورد با یک جسم دیگر منتقل کنند. تلسکوپ جیمز وب دارای طراحی باز است. آینه‌های آن توسط نوعی بافل لوله‌ای که در تلسکوپ‌های فضایی دیگر مانند هابل دیده می‌شود محافظت نمی‌شود. در عوض، بازتابنده‌ها پشت یک آفتاب‌گیر غول‌پیکر قرار می‌گیرند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا دمای پایدار و سرد مورد نیاز برای تشخیص نور مادون قرمز را حفظ کنند.

احتمال برخوردهای ریز شهاب‌سنگ پیش‌بینی‌شده بود و موارد احتمالی در انتخاب مواد، ساخت اجزا و حالت‌های مختلف عملکرد تلسکوپ گنجانده شده بود.

در نیمه شب بخوانید:تلسکوپ هاب یک سیاه چاله منزوی را شناسایی کرد

قدرت تلسکوپ جیمز وب

ناسا می‌گوید ما همیشه می‌دانستیم که وب باید محیط فضایی را تحمل کند، که شامل نور ماوراء بنفش خشن و ذرات باردار خورشید، پرتوهای کیهانی از منابع عجیب و غریب در کهکشان و برخوردهای گاه‌به‌گاه ریز شهاب‌سنگ‌ها در منظومه شمسی است.

معاون مدیر پروژه در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت، مریلند می‌گوید، ما تلسکوپ جیمز وب را با حاشیه عملکرد نوری، حرارتی، الکتریکی، مکانیکی، طراحی و ساختیم تا مطمئن شویم که می‌تواند مأموریت علمی بلندپروازانه‌ی خود را حتی پس از سال‌ها حضور در فضا انجام دهد.

مهندسان موقعیت بخش آینه‌ی آسیب‌دیده را تنظیم می‌کنند تا بخشی از خسارت‌ها را برطرف کنند، اما نمی‌توانند همه آن را حذف کنند. وب در حال حاضر در حال جمع‌آوری مشاهدات کیهان، دور و نزدیک، برای نشان دادن قابلیت‌های آن است. اخترشناسان ماه آینده این تصاویر را به جهان ارائه خواهند کرد.

در درازمدت، دانشمندان قصد دارند از وب برای دیدن اولین ستاره‌هایی که کیهان را بیش از 13.5 میلیارد سال پیش روشن کرده‌اند، استفاده کنند. آنها همچنین چشم بزرگ تلسکوپ را در جو سیارات دور آموزش خواهند داد تا ببینند آیا آن دنیاها ممکن است قابل سکونت باشند یا خیر.

در نیمه شب بخوانید:ایلان ماسک کیست و چرا مشهور شد؟

اولین برخورد تلسکوپ جیمز وب نیست!

واضح است که این اولین برخورد جیمز وب با شهاب‌سنگ نیست. به گفته‌‌ی ناسا، از زمان پرتاب، این تلسکوپ حداقل با چهار سنگ مختلف فضایی کوچک برخورد کرده است. با این حال، در مقایسه با آخرین برخورد، آن سنگ‌ها بسیار کوچکتر بودند.

میکرومتئوروید قطعه‌ی کوچکی از یک سیارک است که معمولاً کوچکتر از یک دانه شن است و اندازه آن از 10 میکرون تا 2 میلی‌متر متغیر است. با این حال، آخرین مورد بیشتر از چیزی بود که آژانس برای آن آماده می‌شد. اندازه‌ی سنگ مشخص نشده است.

ناسا اعتراف می‌کند که برخوردی که بین 23 و 25 می رخ داد باعث نقص کوچک اما قابل توجهی شد و مهندسان همچنان به تجزیه و تحلیل اثرات ضربه می‌پردازند.

طراحی تلسکوپ جیمز وب مستلزم برخورد با ذرات ریز کیهانی در طول عمر آن بود. آینه‌ها با یک لایه نازک محافظ از طلا پوشانده شده بودند تا در طول زمان در برابر ضربه‌های زباله‌های فضایی ریز مقاومت کنند. آزمایش های زمینی انتظار نداشت که تلسکوپ با شهاب سنگ‌های بزرگ برخورد کند. با این وجود، این موضوع کاملاً غافلگیرکننده نبود.

پل گایتنر، متخصص فنی توضیح می‌دهد: می‌دانستیم که تلسکوپ جیمز وب با یک محیط فضایی خشن مواجه خواهد شد که شامل تشعشعات شدید فرابنفش و ذرات باردار خورشید، پرتوهای کیهانی از منابع عجیب و غریب در کهکشان و برخوردهای تصادفی ریزشهاب‌سنگ‌ها می‌شود.

در نیمه شب بخوانید:کشف دریاچه آب در مریخ؛ آیا کشف دریاچه آب امید به زندگی در مریخ را افزایش می‌دهد؟

مشکلات تلسکوپ جیمز وب

تلسکوپ فضایی جیمز وب یا JWST یک تلسکوپ فضایی فوق‌العاده قدرتمند نسل بعدی است. این تلسکوپ طراحی شده است تا نمایی دقیق از دورترین گوشه‌های کیهان داشته باشد و به ستارگان و کهکشان‌هایی که در چند میلیون سال اول پس از انفجار بزرگ شکل گرفته‌اند، نگاه کند.

ناسا تقریباً 10 میلیارد دلار برای ساخت آن هزینه کرده است و دو دهه است که ساخته شده است. در پایان سال 2021، این تلسکوپ سرانجام به فضا فرستاده شد، جایی که قبل از رسیدن به مقصد نهایی خود در نقطه L2 لاگرانژ، تحت یک فرآیند استقرار بسیار پیچیده قرار گرفت. مهندسان قبلاً آینه‌ی آسیب دیده را برای جبران خسارت‌ها تنظیم کرده‌اند. در عین حال، ناسا هشدار می‌دهد که خنثی کردن کامل اثرات ضربه ممکن نیست.

در نیمه شب بخوانید:زندگی در مریخ برای اولین بار

این میکروشهاب سنگ که به یکی از 18 بخش آینه‌ی اصلی برخورد کرده است، به‌طور قابل توجهی به آن آسیب رساند. این برخورد تیم را مجبور کرد تا خسارات ناشی از ضربه را برطرف کنند. با این حال، ناسا اطمینان می‌دهد که تلسکوپ همچنان در سطحی فراتر از تمام الزامات مأموریت کار می‌کند.