نیمه شب | مجله آنلاین علمی هنری بهداشتی سرگرمی و فرهنگ و هنر نیمه شب مجلهای برای همه
برای درک بهتر علائم و راه های درمان رفلاکس نوزاد ، قبل از هر چیزی باید به تعریف این بیماری بپردازیم ،رفلاکس در نوزادان که گاهی از آن با عنوان رفلاکس اسید در نوزادان نام برده می‌شود، به شرایطی گفته می‌شود که مدت کوتاهی بعد از تغذیه محتوای معده به بیرون برمی‌گردد. برگردانده شدن غذا «رفلاکس در نوزادان» معمولا با بزرگتر شدن نوزاد به تدریج برطرف خواهد شد و تنها در صورتی غیرطبیعی محسوب می‌شود که بعد از ۱۸ ماهگی همچنان ادامه داشته باشد.
در موارد بسیار نادری رفلاکس می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات حادتری مانند بیماری ریفلاکس معده به مری، آلرژی یا انسداد باشد که حتما نیاز به مراجعه به متخصص کودکان دارد.
علائم رفلاکس در نوزادان
برگرداندن غذا و استفراغ از مهم‌ترین نشانه های رفلاکس نوزادان است. تا هنگامی که کودک شما سالم و راضی است و به خوبی رشد می‌کند، رفلاکس نگرانی ایجاد نمی‌کند. فرزند شما به احتمال زیاد این مشکل را پشت سر می‌گذراد. اما اگر کودک شما بدغذا باشد، یا به نظر احساس ناراحتی کند، ممکن است که محتوای معده اسیدی شده باشد و گلو و مری را تحریک نماید، همان چیزی که با رفلاکس اسید اتفاق میفتد.
دلایل ایجاد رفلاکس در نوزادان
رفلاکس نوزادی به عوامل زیادی بستگی دارد که اغلب در ارتباط با یکدیگر هستند. در نوزادان، حلقه عضلانی بین مری و معده، دریچه تحتانی مری، کاملا مرطوب نشده است و اجازه می‌دهد که محتوای معده در مسیر برگشت جریان یابند. متاسفانه، این دریچه زمانی باز می‌شود که نوزاد غذایش را خورده و بعد از آن بسته باقی می ماند و منجر به باقی ماندن محتوای معده درون آن می‌سود.
نوزادان در اکثر مواقع به صورت طاق باز می خوابند، که امکان رفلاکس را بیشتر می کند. علاوه بر این رژیم آن ها کاملا مایع است که این نکته هم رفلاکس نوزادان را تشدید می کند. گاهی اوقات حباب های هوا در معده ممکن است مایعات را به عقب برگرداند. در موارد دیگرممکن است نوزاد شما به سادگی مقدار زیادی آب را به سرعت بنوشد.
اگرچه رفلاکس در نوزادان اغلب بعد از غذا خوردن رخ می دهد، اما می تواند هر زمانی که فرزند شما سرفه، گریه و یا تقلا می کند هم اتفاق بیفتد.
در موارد بسیار نادری، علائم رفلاکس نوزادی به دلایل دیگری ممکن است باشد. در میان احتمالات موارد زیر وجود دارد:
التهاب معده و روده آلرژیک: که عدم تحمل ماده ای در غذا می باشد و معمولا پروتئین گاوی در شیر است.
بیماری رفلاکس معده به روده (GERD): یک بیماری شدیدتر است که جایی که رفلاکس به اندازه ای اسیدی است که جداره خارجی مری را تحریک و دچار آسیب نماید رخ می دهد.
ازوفاژیت ائوزینوفیلیک شرایطی است که در آن نوع ویِه ای از گلبول های سفید خون (ائوزینوفیل) ساخته می شوند و به لایه خارجی مری آسیب می‌رساند.
انسداد: به معنای گرفتگی یا باریک شدن مری (تنگی مری) و یا مسیر بین معده و روده کوچک (تنگی پلور) است.
راه های پیشگیری از رفلاکس
زمانی که معده پر است و نوزاد تازه شیر خورده است از فشار به شکم یا حرکات زیاد بدن شیرخوار پرهیز کرد. به عنوان مثال تعویض لباس، تعویض پوشک و حمام کردن الزاما قبل از شیر یا حداقل با گذشت یک ساعت پس از شیر صورت گیرد. تمام این فعالیت ها باعث می شود معده یک شیر خوار تحت فشار قرار می گیرد و همین فشار خود مستعد ورود بخشی از شیر به مری و دهان و احساس ناراحتی و ناخوشایند ترش کردن در او ایجاد کند و حتی این موضوع با بی قراری و گریه شیرخوار همراه خواهد بود. مدیریت مناسب شیر دادن و نحوه پوزیشن نوزاد و پرهیز از فشار به شکم نوزاد باعث می شود مشکلی به وجود نیاید و رفلاکس به زودی بهبود پیدا کند
راه های درمان رفلاکس در نوزادان و داروها
در اکثر موارد رفلاکس نوزادی با تغییرات ساده ای در روش غذا دادن به صورت خدو به خود برطرف می شود مانند:
حجم غذای کمتر و در دفعات بیشتر
توقف غذا دادن برای آروغ زدن کودک
راست نگه داشتن کودک در حین غذا دادن و بعد از آن
برای آزمودن اینکه آیا رفلاکس ناشی از آلرژی به پروتئین شیر گاوی استٰ پزشک کودک ممکن است به شما پیشنهاد دهد چنانچه به فرزندتان شیر می دهیدٰ محصولات لبنی و گوشت را از رژیم غذاییتان حذف نمایید.
اگر به کودکتان فرمول غذایی خاصی را می دهید، گاهی اوقات تغییر فرمولاسیون غذایی کمک کننده می باشد.
دارو: داروهای مسدود کننده اسید، در مواردی که رفلاکس نوزادی حاد نیست توصیه نمی شود. استفاده کوتاه مدت از مسدود کننده H-2 مانند رانیتیدین و یا پمپ مهار کننده پروتون مانند امپرازول (Prevacid) ارزش امتحان کردن برای کودکانی را دارد که افزایش وزن ندارند و یا از خوردن غذا اجتناب می کنند، و یا شواهدی از ابتلا به ازوفاژیت و یا آسم و رفلاکس مزمن دارند. شایان ذکر است که کودکان سالمی که این داروها را مصرف کنند ممکن است با افزایش خطر عفونت های روده و تنفسی دارد. علاوه بر این استفاده طولانی مدت از پمپ مهار کننده پروتون منجر به مشکلاتی در جذب آهن و کلسیم در نوزاد می شود.
جراحی: در موراد نادری، ماهیچه هایی که رها می شوندتا غذا را به سمت معده هدایت نمایند (اسفنکتر تحتانی مری)، نیازدارند که از طریق جراحی محکم تر شوند تا از برگشت اسید به مری جلوگیری نمایند. این فرآیند فوندوپلیکاسیون معمولا برای کودکان معدودی به کار می رود که با رفلاکس حاد دست و پنجه نرم می کنند که منجر به تداخل در تنفس و رشد می شود.
درمان های خانگی رفلاکس
برای حداقل کردن رفلاکس در نوزادان این نکات را در نظر بگیرید:
کودک را به حالت راست و عمودی باشد. به کودکتان در حالتی که به صورت عمودی می باشد غذا بدهید و در صورت امکان فرزندتان را در وضعیت نشسته ۳۰ دقیقه بعد از آن نگه دارید. گرویته می تواند به محتویات معده این امکان را بدهد که در جای خود باقی بمانند. دقت داشته باشید در حین فرو رفتن غذا کودکتان را تکان ندهید.
وعده های غذایی را بیشتر و مقدار هر وعده را کمتر کنید: چنانچه از شیشه شیر استفاده می کنید، به کودکتان مقدار کمتری از حالت معمول غذا بدهید، و یا در صورتیکه از شیر خودتان تغذیه می کند مدت زمان شیردهی را کوتاه تر کنید.
زمانی را به آروغ زدن کودک اختصاص دهید: آروغ زدن های متوالی در حین و بعد از غذا خوردن می تواند از افزایش هوا در معده کودک جلوگیری نماید. برای آروغ زدن کودکتان را به صورت عمودی بنشانید، دستان خود را پشت سر او قرار دهید. از آروغ زدن بچه بر روی شانه خود خودداری کنید که منجر به وارد شدن فشار به شکم کودک می شود.
کودک را به پشت بخوابانید: اکثر کودکان باید به پشت خوابانده شوند (تاق باز) تا بخوابندٰ حتی اگر به رفلاکس مبتلا باشند.
در روش های درمان قدیمی تر برای رفلاکس کودکان، سفت کردن فرمول غذایی و یا شیر مادر با برنج توصیه شده است. امروزه به صورت جهانی توصیه نمی شود. در صورتیکه غذای کودک را سفت تر کنید، ممکن است متوجه تف کردن و برگرداندن کمتر غذا شویدٰ اما برخی تحقیقات پیشنهاد می کنند که تعداد رفلاکس ها در حقیقت ثابت باقی می ماند. سفت کردن فرمول غذایی کالری غیر ضروری اضافی وارد رژیم غذایی کودک می کند و ممکن است منجر به خفگی و انسداد و یا سایر مشکلات در حین تغذیه گردد. سفت کردن شیر مادر به نظر موثر نمی رسد به این دلیل که آنزیم های شیر مادر منجر به شکسته شدن نشاسته شیر شده و موجب رقیق شدن شیر می گردند.
به یاد داشته باشید، رفلاکس در نوزادان معمولا دلیل جدی برای نگرانی ندارد. فقط تعداد زیادی از لباس های دم دستی را برای اروغ زدن نگه دارید تا از این مسئله خلاص شوید.
سخن پایانی
در صورتي كه رفلاکس نوزاد بعد از 18 ماهگی به طول انجامید ، مراجعه به پزشک ، ضروری است و پزشك بعد از بررسي وضعيت رشد كودك و اطمينان از سلامت وي و عدم وجود عوارض مختلف ناشي از اين بيماري، ضمن ارائه توصيه هاي لازم از شما مي‌خواهد تا براي جلوگيري از ايجاد يا پيشرفت هرگونه عارضه احتمالي به طور منظم جهت انجام معاينات به وي مراجعه نمائيد. در صورتيكه بيماري باعث ايجاد عارضه‌اي در كودك شده باشد در آنصورت بر حسب شرايط، پزشك تصميم به اتخاذ تدابير درماني و از جمله تجويز دارو خواهد گرفت. در صورتيكه علي رغم اتخاذ تدابير درماني اوليه، بيماري همچنان ادامه يابد ممكن است با نظر پزشك معالج انجام اقدامات تشخيصي و درماني تكميلي ضرورت يابد.
