تخلص، لقبی است که شعرا برای خود بر می گزینند و بیشتر از نام خود، به آن نام معروف می شوند مانند علی اسفندیاری که تخلص نیما را برای خود برگزید و بسیاری از شعرای عصر جدید هستند که دنبال نامی زیبا، برای انتخاب تخلص خود هستند و به همین جهت در این مقاله از وبسایت نیمه شب، به گردآوری زیباترین اسامی مخصوص تخلص پرداخته ایم که در ادامه، به مرور آن ها خواهیم پرداخت. اما پیش از آن؛ مرور اسامی تخلص شعرای معروف نیز خالی از لطف نیست.
پیشینه تخلص
از قرن هفتم به بعد، تخلص در غزل شکل گرفته است. اصطلاح تخلص کم کم به مقطع غزل راه یافت و نام« گریز» را برای آن انتخاب کردند. طبق گفته ابن اثیر، تخلص یکی از پنج رکن مهم اثر بلاغی است.
تخلص شعرای معروف
ابومحمّد مُشرفالدین مُصلح بن عبدا….. بن مشرّف: سعدی
خواجه شمس الدین محمد: حافظ
افضل الدین بدیل بن علی: خاقانی
هوشنگ ابتهاج: سایه
سید محمد حسین بهجت تبریزی: شهریار
مهدی اخوان ثالث: میم
احمد شاملو: بامداد
بابا طاهر: عریان
جلال الدین مولوی: مولانا
ابومحمّد مُشرفالدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف : سعدی
جلال الدین الدین محمد بلخی مولوی : خاموش
محمد بن علی بن ملکداد تبریزی : شمس
جمالالدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد : نظامی
کمالالدین علی محتشم کاشانی : محتشم
فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری : عطار
ناصر خسرو : حجت
مجدود بن آدم : سنایی
محمدشفیع شیرازی : وصال شیرازی
ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بن عبدالخالق ارلاس : بیدل دهلوی
محمدحسن «بیوک» معیری : رهی
رخشنده اعتصامی : پروین
میرزا محمدتقی بهار : بهار
فریدون مشیری : نجم
فهرست زیباترین اسامی مخصوص تخلص
آروند = شکوهمند، فر مند
آرین = آریایی، با مهر
آتردات = آفریده آتش
آزان = بزرگ، با شکوه
آتردین = نیک اندیش، پر فروغ
آذرباد = نگهبان آتش
آژو = کامکار، دلگرمی
ایژا = کامیابی، آبادانی
آرداد = آفریننده آتش اشویی
آرمند = آتشین
آترین = آتشین
آیدا = آفریده ایزد ماه
آرتام = راستگوی نیک اندیش
آریابان = نگهبان ایران زمین
آریامس = آریایی بزرگ و والا
آریامهر = مهر ایران، خورشید آریا
آریو مرد = مرد آریایی
آرته = راستی، درستی
آسفر = سوار کار چالاک
آگاسن = بینا دل، خردمند
ارتور = آتش
آرمان = آرزو، خواسته
آلاد = سرخگونه، گلگونه
آرمَد = خاکستری
اَردا = رستگار
ارجین = گرانمایه، ارجمند
افرید = شکوه و فر
ارتا = راستی، درستی
اشتاد = فرشته راستی
اشوتن = نیک تن
ارداد = فریبنده، زیبا
اهنود = سروده زیبا
اداک = جای سبز، خرم
افرات = آفریده بزرگی
افشید = خورشید و پر فروغ
اوتانا = کشیده، زیبا، اندام بلند
ایکسایات = خداوند توانایی
اشتود = تندرستی
ابارس = خوش پیکر، خوش اندام
ارتاپارت = نگهبان راستی
ارتامن = دارنده اندیشه راست
ارتخشا = دارنده نیروی، زورمند
ارتوخت = راستگو، درست کردار
ارتین = راستی و درستی
ارژنگ = آرایش، گران
ارناک = رزمنده، پیکار جو
ایرتا = راستی و درستی
افرَگ = والا جای، بلند مرتبه
اورامن = دارنده اندیشه اهورایی
بامس = دانا، خردمند
بخسان = با کرشمه، ملوس
بامیک = درخشان، با شکوه
بامین = پگاه روشن
بهناز = فریبنده، گیرا
بامشاد = درخشنده شاد
به دل = نیک اندیش
بهرو = زیبا، غشنگ
بهکام = کامروا
برانوش = جاودانی والا
بَریم = فرشته و پری
برسام = برتر از شمشیر برنده
بستام = سنگ گرانبها، ارزشمند
بغتوس = سرچشمه خدایی
به افرید = آفریده نیک
به تیس = نیک اندیش
بغدُخت = دختر بزرگ، با فر خدایی
برزو = شکوهمند، با فر
بهاوند = با ارش، گرانبها
برزین = آتش پاک
بهرنگ = رنگ زیبا، خوشرنگ
بهبُد = پاسدار نیکی، نگاهبان خوشی
بهدین = دین دار راست کردار، پاک دین
پاکداد = زاده پاکی
بازند = نیک اندیش
بامین = پر فروغ درخشان
بهتاب = تابنده، فروزان
بهروز = نیک روزگار، شاد
برمَک = سروز و بزرگ
بهرک = سودبخش، نیک
برزیا = خوش پیکر، خوش اندام
بهزاد = زاییده نیک و خوب و والا
پهلبد = نگهبان دلیری
پیشداد = نخستین شاه غانونگذار
پارشات = سرزنده، خرم رو
پیتام = پیام، نوید
پارند = نگهبان گنج و دارایی
پرناک = برنا، جوان
ادامه فهرست زیباترین اسامی مخصوص تخلص
تکاو = زمین آبکنده
تکین = یگانه، بی همتا
تهمان = توانا، نیرومند
تندیس = تن نمایه، نگاره، پیکره
تیاک = درست و استوار
تیماس = جنگل، بیشه
ارغو = ابریشم سرخ رنگ
بَرداد = والاتبار، ارجمند
بَرزاد = بزرگ زاده، گرانمایه
بِه آفرید = بهترین آفریده، برجسته
تاجیک = ایرانی آزاده
داشاد = بخششگر، شادی آفرین
داتامس = دارنده غانون بزرگ
دیداب = فر و بزرگ
دلبان = نگهبان دل
دلشاد = شادی دل، خرم دل
دالفک = اشیانه شاهین
دارشاد = پر فروغ، درخشان، شادی آفرین
رادبُد = نیک اندیش، والا پندار
رامیار = دوست ایزد، آرام
رانا = فرشته بخشش، نیکوکاری
رستات = درست کرداری، فرشته راستی
روجا = ستاره درخشان
راتین = با داد، دهش
رادمان = رادمنش، بزرگوار
راهزاد = زاده گردونه جنگی
رایکا = دوست داشتنی
روزبان = نگهبانی روشنایی و فروغ
روزبه = بهروز، نیک روزگار
خروشه = پر شور، خروشان
داب = فر، شکوه
رادیار = دوست و همدم نیکی
رَتو = سرور، بزرگ
رامبُد = نگهبان آرامش و نرمی
رَسا = خوب، شایسته، برجسته
رَها = آزاد، رسته
رایین = با اندیشه، دانا
زرآوند = پر بها، ارزشمند
زردشت = دارنده روشنایی و فر شکوهمند
ژاویز = جاوید، پاینده
چیچاپ = سدا و آواز بوسه
خشای = خوش آینده، خجسته
ساویس = گرانمایه، شایسته
ساینا = فرشته پیروزی
سِپند = اندیشه پاک، والا
سر گیس = رنگین کمان
سیتاک = شاهین بی همتا
سینام = والا نام، بزرگ نام
سوشیت = توانا، برگزیده
شمند = زیبا پرست، فریبا
شروین = دارنده شهریاری
شیدوک = درخشان، پُر تاب
شمنسا = بت خوشگل، دل انگیز
شهیار = همدم بزرگی، فرمند
شیراک = شکوهمند، همانند شیر
شیوان = نیک گام، خوشبخت
فَرزان = دانشمند، فیسلوف، با خرد
فربخت = بختیار، نیک بخت
فرجاد = دانا، خردمند
فر تن = زیبا پیکر، کشیده اندام
فرهود = راست، استوار
فرواک = بلندپرواز، پیشگام
فربان = شکوهمند، والا جایگاه
فردان = بخرد، آگاهفَرنوش = فروغ هستی، زیبای کامکار
فوژان = بانگ بلند
غارن = جنگجو، دلاور
غُباد = نوآوری، دادگری
کَمند = دلربا، شکارچی
مانا = جاودان، همیشگی
ماه بُد = همانند ماه، نگاهبان ماه
ماه دیس = همانند ماه
ماهک = ماه کوچک و دوست داشتنی
ماه وش (مهوش) = همانند ماه
مهدیس = مانند ماه، بگونه ماه
مایا = بخشایشگر، دهشمند
ماندان = پایدار، جاودانه
نیکداد = نژاد خوب، آفریده خوب
بیشتر بخوانید: علت فوت هوشنگ ابتهاج و شعرهای خاطره انگیزش
نیواد = پُر دل، برجسته
فریور = راست و درست
نیوشا = شنونده نیک
نیوشاک = خردمند بزرگ
هوفر = با شکوه، والا
یاوند = بزرگ، بزرگزاده
آریانوش = زیبای آریایی
آریانه = با مهر، آریا نژاد
پارتاد = از نژاد جنگجو، دلاور
پَریم = دشت زیبا
کیادخت = دختر پادشاه
گیلزاد = زاده گیلان
گُرد آفرید = دلاور، زاده دلیری
نوشاد = شهر زیبا
آرتن = آتشین تن، گیرا
اوتن = زیبا، خوش اندام
بِه اندام = بلند بالا، زیبا تن
بِهرُخ = زیبا، گیرا، خوش چهره
بِهرو = غشنگ، زیبا
دِلبان = نگهبان دل، فریبا
دِلشاد = خرم، شادی بخش
رام تن = مهربان، دلداده
شَهپر = بزرگبال، شکوهمند
شَهرو = گیرا، زیبا
آداک = جای سبز و خرم
بامیک = درخشان، با شکوه
هامن = دشت
آدا = پاداش مینوی
آیدا = ایزد ماه
اِشتاد = ایزد زن
پَر ماه = همانند ماه
تارا = ستاره، اختر
رانا = فرشته بخشش
روجا = ستاره درخشان
زاور = دلاور، ستاره ناهید
فَریوش = راه بالندگی
مانی = جاویدانی
فرناز = زیبا، با ناز
ماهبُد = همانند ماه
اَفرند = زیبا، باشکوه
راییکا = دوست داشتنی
شهروز = روز درخشا، نیکروز
شیدفر = درخشنده، باشکوه
فَرناز = ملوس، با ناز
هوداد = نیک آفریده
ایواز = آراسته، پیراسته
تارلا = نگاره، سروده
آوانا = آهنگ شادی
اَرمند = آرام، نرم
اَنوشا = شادی، پاینده
رادنوش = دهشگر زیبا، بخشنده
ژَکا = آرام، آهسته، نرم
مَهشاد = بسیار شاد و خرم
موناب = زیبا گیسو، دارنده موی تابیده
میترا = ایزد خورشید و مهر
نوشاد = جاوید نام، زنده یاد
وَهنوش = نیک نوش، کامیاب
هوشاد = سرزنده، دلشاد
اَرتا = راست، درست
بیتا = یگانه، بی مانند
دینا = بینش والا
ژَوان = جوان
کارنگ = خوش زبان، خوشگو
کشواد = فرزند بزرگ زاده، سخنور والا
کهزاد = زاده کوه، استور
کهیار = توانا، استوار
ادامه فهرست زیباترین اسامی مخصوص تخلص
گیتا = سپهر، گیتی، گردون
گیتاوند = جهانی، سپهری
کردوشا = آرامش بخش، پناه ده
کوشیار = کوشنده، پر تلاش
گلینوش = جاودانی، همچون گل
گولاد = دلاور، رزمنده
وَهداد = داده نیکی، شایسته
آبید = زبانه آتش
آذین = آتشین
اَروس = زیبا، سپید پوش
بِهتاب = درخشنده، پر فروغ
بِهنار= آتش نیک
فرسو = برتر از فروغ
فردات = پیشرو، آفریده بزرگی
فرزاک = بزرگزاده، نیک تبار
فرهاد = شکوهمند، بلند پایه
رَخشا = پر فروغ، درخشان
تارلا = ترانه، سروده
نارمان = نگهبان آتش
هوشبام = پگاهان، سپیده دم
هیربد = نگهبان آتش، آمزگار خرد
آتوسا = نیک تن، خوش پیکر
ارشین = خوشگل، زیبارو
پَرشاد = سر شاد، خرم
تاتیرا = ستاره تیر، درخشنده
چیستا = دانا، باهوش
نوشیت = فروغ نو
نماک = زیبایی
هوپاد = نگهبان نیک
آرتیمز = راست گفتار بزرگ
پانته آ = پایدار، استوار
گراهون = دلیر بزرگ
گیو = زندگی، دلیر
بابیک = پدر مهربان
بادوگ = خدایار
بُرزاد = زاده دلاوری، شکوه
تابیگ = درخشان، فروزنده
تیرداد = ایزد تیر
نیباک = نترس، دلاور
نیوانا = بی باک
نیواد = نیرومند، راد
نماک = پر فروغ
ناهید = ایزد نگهبان آبها و سرسبزی
ترسه = فرشته زیبایی و توانایی
مارات = همانند مرد، پر صلابت
ماونداد = آفریده شده ایزد ماه
ماهبد = نگهبان ایزد ماه
ماهیار = دوست ایزد ماه
مرد آویج = دارنده نیرو و توانایی
مَناک = دارنده اندیشه نیک
مهبود = بزرگ، شکوهمند
مَهداد = آفریده ایزد ماه
مهرپاد = نگهبان ایزد مهر
مینو = بهشت، جهان برتر
ماندان = جاویدان، همیشگی
مینوک = بهشت کوچک
ماهین = ایزد ماه
وَهداد = آفریننده نیکی
وندان = آرزو و آرمان
وردان = پُر گل
وندا = امید و آرزو
ویهان = خوب، نیک، والا
ویراک = هوشمند، هوشیار
وخشور = دانشمند فرزان
وه رخ = نیک رخ، زیبا رو
واژیان = بزرگان، والایان
وهسود = نیک مایه، سودمند بزرگ
هویاد = نگهبان نیکی
هوران = درخشندگی ها
هیراب = فرشته باد
هامرد = بزرگوار، فرمند
هوتن = نیک اندام، نیک پیکر
هُنام = اندام زیبا
هوبَر = نیک پیکر
هوشداد = با هوش، زاده زیرکی
هوتَک = بی همتا، یگانه
هیراد = تازه روی، شاد چهره
سوالات متداول
از موارد استثنایی مولوی است که نام محبوب و مراد خویش، «شمس»، را تخلص خود قرار داد. غالب محققان بر این باورند که تخلص مولانا «خاموش» نیز بوده است، اما شاید مولانا «خاموش» و «خمش» را برای گریز و خلاصی از سخن به کار برده باشد، نه به عنوان مُهر و نشان شاعری.
سخن پایانی
امیدواریم که این اسامی مورد پسند واقع گردیده باشد و با الهام از مجموعه زیباترین اسامی مخصوص تخلص فوق بتوانید نامی زیبا را برای تخلص خود انتخاب نمایید. همچنین در صورتی که به دنیای شعر و ترانه علاقمندید مرور مقاله 100 متن و شعر عاشقانه زیبا و جدید نیز خالی از لطف نیست. همچنین در پایان اذعان این نکته ضروری است که طبق نتایج یک نظرسنجی، در میان اسامی تخلص شعرای معروف، به ترتیب مولانا، حافظ و سعدی در بالاترین رده های زیباترین اسامی انتخاب شده مخصوص تخلص قرار گرفته اند.