عوارض سوراخ کردن گوش و بینی و روش های درمان آن در خانه

در گذشته ، تنها سوراخ کردن گوش ها ، آن هم برای انداختن گوشواره ، مرسوم بود که امروزه ، سوراخ کردن بینی نیز بسیار باب گشته است و ما به همین جهت ، امروز در این مقاله از وبسایت نیمه شب ، بر آن شدیم تا به بررسی عوارض سوراخ کردن گوش و بینی و روش های درمان آن در خانه بپردازیم که جهت آشنایی بیشتر با این موضوع ، توصیه می کنیم که به مرور ادامه مطلب ، بپردازید.

پیرسینگ گوش ، چه فرایندی است؟

پیرسینگ یا سوراخ کردن گوش عبارت است از ایجاد روزنه‌ای در گوش برای آویختن جواهرات به آن که در این روش به ندرت از یک ماده بی حس کننده (بیهوشی) استفاده می‌شود. سوراخ كردن گوش در كودكان قرن‌ها به عنوان بخشی از سنت‌های آیینی و فرهنگی وجود داشته است. با این حال، به دلیل درد اجتناب ناپذیر و خطرات احتمالی برای سلامت، ایجاد سوراخ و حفره در گوش توصیه نمی‌شود. میزان عوارض سوراخ كردن گوش هنوز مشخص نیست، اما به دلیل محبوبیت آن، بسیاری از افراد به راحتی فراموش می‌كنند كه هرگونه سوراخ كردن بدن برای اویختن جواهرات، خطراتی را برای سلامتی افراد به همراه دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا با عوارض و روش های درمان آن درخانه ، آشنا شوید.

عوارض سوراخ کردن گوش

هر نوع پیرسینگ و سوراخ کردن گوش خطرات و عوارضی را به همراه دارد. درادامه این مقاله شایع‌ترین عوارض سوراخ کردن گوش شرح داده می‌شود. این موارد عبارتند از:

عکس‌العمل‌های آلرژیتیک: برخی از جواهرات، به ویژه قطعات ساخته شده از نیکل(Nickel)، می‌توانند واکنش‌های آلرژیک ایجاد کنند.
عفونت‌های پوستی: این نوع از عوارض ممکن است باعث قرمزی، درد، تورم یا ترشحات چرکی بعد از سوراخ کردن شود. پیرسینگ می‌تواند منجر به ایجاد جای زخم و برجستگی در اثر رشد بیش از حد بافت اسکار (کلوئیدها) شود.
بیماری‌های قابل انتقال از طریق خون: اگر تجهیزات مورد استفاده برای انجام پیرسینگ به خون آلوده، آغشته باشد، امکان ابتلا به بیماری‌های خونی از جمله هپاتیت B، هپاتیت C، کزاز و HIV بالاست.
پارگی یا ضربه: جواهرات می‌توانند به طور تصادفی گیر کنند و باعث پارگی گوش شوند، این پارگی ممکن است به گونه‌ای باشد که به بخیه یا اعمال دیگر احتیاج باشد.

درمان خانگی عوارض سوراخ کردن گوش

تا زمانی که عوارض جزئی باشد کنترل آن به صورت خانگی امکان پذیر است. اگر غضروف گوش سوراخ شده دچار عوارض شود بهتر است به پزشک مراجعه شود. درمان این نوع از عوارض در این قسمت از گوش دشوارتر است و ممکن است در صورت بروز عفونت به آنتی بیوتیک خوراکی احتیاج باشد. برای درمان عوراض جزئی سوراخ کردن گوش انجام این مراحل پیشنهاد می‌شود.

قبل از لمس یا تمیز کردن سوراخ گوش، دست‌ها به دقت شسته شود.
اطراف محل پیرسینگ با آب شستشوی یا آب نمک سه بار در روز تمیز شود.
از پماد، الکل، پراکسید هیدروژن یا پماد آنتی بیوتیک استفاده نشود. اینها می‌توانند باعث تحریک بیشتر پوست و کند شدن روند بهبودی شوند.
محل سوراخ بسته نشود. این می‌تواند باعث بسته شدن سوراخ و به دام انداختن عفونت شود.
اطراف سوراخ در دو طرف لاله گوش تمییز شود. محل سوراخ شدن گوش با حوله‌های کاغذی خشک شود. (مواد دیگر ممکن است الیافی از خود به جای بگذارند.)

پس از اینکه عفونت برطرف شد، رویه تمیز کردن، دو بار در روز ادامه داده شود تا سوراخ کاملاً بهبود یابد. به یاد داشته باشید، بهبود سوراخ لاله گوش، شش تا هشت هفته طول می‌کشد. مراقبت‌های معمول در این مدت مهم است.

 

بیشتر بخوانید: پیرسینگ و هرآنچه لازم است قبل از پیرسینگ بدانید.

 

پیشگیری از عوارض سوراخ کردن گوش

محل سوراخ گوش تمیز شود؛ قبل از ایجاد سوراخ در لاله گوش حتما محل پرسینگ ضد عفونی و یا شسته شود.
از شنا کردن با گوش سوراخ، خودداری شود. تا زمانی که سوراخ گوش بهبود یابد بهتر است از استخر، وان‌های آبگرم، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دیگر آبها اجتناب شود.
سوراخی که به تازگی ایجاد شده است لمس نشود و جواهرات درصورت که تمییز شده باشند استفاده شود.
لباس نیز از سوراخ گوش دور نگه داشته شود. مالش یا اصطکاک زیاد می‌تواند پوست را تحریک کرده و بهبودی را به تعویق بیندازد.
جواهرات از گوش خارج نگردد. بیشتر سوراخ‌ها در طی شش هفته بهبود می‌یابند، اما بهبود برخی از آنها ممکن است چندین ماه یا بیشتر طول بکشد. برای حفظ سوراخ، در این مدت حتی در شب جواهرات را از گوش خود خارج نکنید.

پیرسینگ بینی چه فرایندی است؟

پیرسینگ بینی یا سوراخ کردن بینی یکی از انواع عمل‌­های زیبایی است که در آن سوراخ­‌هایی در نواحی مختلف بینی مثل پره، بخش گوشتی نوک بینی و دیواره میانی بینی ایجاد شده و جواهرات زینتی به آن آویزان می­‌شود. وابسته به محل سوراخ دوران نقاهت بعد از آن نیز متفاوت است. در این دوره لازم است تا مراقبت­‌های بهداشتی مطابق دستور متخصص صورت گیرد تا از بروز عوارضی مثل عفونت، آبسه و سایر مشکلات جلوگیری شود که در ادامه مطلب ، به معرفی عوارض آن و روش های درمان آن در ادامه مطلب ، خواهیم پرداخت ، بنابرین با ما همراه باشید.

عوارض سوراخ کردن بینی

سوراخ کردن بینی می‌تواند با خطرها و آسیب‌هایی همراه باشد. بینی شما در محلی قرار دارد که پزشکان آن را مثلث خطر می‌نامند. فضایی بین ابروها و لب بالایی شما. سیاهرگ‌های موجود در این منطقه به حفره‌ی سینوس شما می‌رسند. هر گونه فرایندی که در این محل انجام شود می‌تواند عفونت‌های جدی را ایجاد کند. عوارض پیرسینگ بینی برای شما ایجاد کند عبارت‌اند از:

عفونت: باکتری‌هایی که در این محل زندگی می‌کنند می‌توانند ایجاد عفونت کنند. همچنین در صورتی که اپراتور شرایط استریل را رعایت نکند، یا اگر در جایی غیربهداشتی پیرسنگ را انجام دهید، ممکن است به بیماری‌هایی همچون HIV، هپاتیت بی و سی دچار شوید.
خونریزی: هر سوراخ کردنی با خونریزی همراه است. پیرسینگ سپتوم ممکن است نسبت به باقی فرایندها بیشتر خونریزی کند. همچنین احتمال تشکیل هماتوم (یک بخش برجسته‌ی پر از خون) و عفونی شدن آن هم وجود دارد.
حساسیت به پیرسینگ: ممکن است به فلزی که در سوراخ بینی شما قرار می‌گیرد حساسیت نشان دهید.
آسیب عصبی: آسیب به عصب می‌تواند باعث بی حسی و درد شود.
اسکار پوستی: ممکن است زخم کلوئید، که نوعی گوشت اضافه است تشکیل شود. این مسئله در اثر تقسیم زیاد سلول برای بهبودی بافت ایجاد می‌شود.

روش های درمان پیرسینگ یا سوراخ کردن بینی در خانه

از آنجایی که بینی یکی از اعضای مهم صورت است و در ظاهر هم نقش بسیار پررنگی دارد، باید مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن بینی را با دقت انجام دهید. هر گونه زیورآلاتی که برای بینی استفاده شود، نسبت به سایر اعضای صورت سریع‌تر دیده می‌شود. بهتر است با رعایت نکات زیر، به درمان موثر پیرسینگ خود بپردازید:

در شروع کار و قبل از تماس با سوراخ­‌های بینی یا محل پیرسینگ بینی، دست خود را به کمک صابون‌­های آنتی‌­باکتریال شسته و ضد عفونی کنید تا از بروز عفونت جلوگیری شود.
یک‌­چهارم قاشق چای­خوری نمک بدون ید را در یک فنجان آب گرم حل کنید تا یک محلول آب و نمک بدست بیاید. می­‌توانید محلول آب و نمک استریل را از داروخانه هم تهیه کنید.

یک تکه پنبه یا گاز استریل را به محلول آغشته کنید و آن را به آرامی روی محل پیرسینگ قرار داده و به مدت 3 تا 4 دقیقه آن را تمیز کنید. برای جدا کردن پوسته­‌ها و بافت­‌های اطراف سوراخ، بهتر است با آرامش و حوصله ابتدا آنها را با محلول کاملا مرطوب کرده و سپس به آرامی آنها را جدا کنید. اگر دقت و صبر کافی را در این کار نداشته‌­باشید، ممکن است محل پیرسینگ دچار خونریزی شود. همچنین باید زیر شی خارجی که در محل سوراخ قرار گرفته‌­است را نظافت کنید. برای این کار از یک گوش پاک‌­کن استفاده کرده و با ظرافت و دقت کافی، زیر پیرسینگ را با محلول آب و نمک نظافت کنید.
پس از شستشوی کامل داخل و خارج پیرسینگ، بینی خود را با استفاده از آب گرم شستشو دهید. زیرا در صورت باقی ماندن نمک در محل پیرسینگ، سوزش و ناراحتی‌های زیادی ایجاد می‌­شود.

 

بیشتر بخوانید: آموزش ساخت 2 مدل گوشواره مکرومه

در انتها بینی خود را با استفاده از یک دستمال کاغذی یا یک تکه پنبه‌­ی استریل خشک کنید. توصیه می­‌شود برای این کار از حوله استفاده نکنید. زیرا حوله محل رشد باکتری­‌های مختلف و در نتیجه عامل عفونت در محل پیرسینگ است. همچنین پرز­های حوله با گیر کردن به پیرسینگ بینی می­تواند باعث بروز خونریزی و آسیب شود.
پس از خشک کردن می‌­توانید محل سوراخ را با روغن اسطوخودوس یا هر پماد دیگری که متخصص برای شما تجویز کرده‌­است، چرب کنید. روغن اسطوخودوس حساسیت را کاهش داده و حرکت حلقه یا شی خارجی موجود در سوراخ را روان می‌­کند. پس از چرب کردن محل سوراخ، حلقه یا شی خارجی را بچرخانید تا روغن وارد سوراخ شود و سپس روغن اضافی را تمیز کنید. می‌­توانید روغن اسطوخودوس دارویی را از داروخانه‌­ها خریداری کنید.

سخن پایانی

اگر قصد انجام پیرسینگ را دارید ابتدا به خوبی در مورد آن تحقیق کنید. مرکز پیرسینگ ؛ بسیار مهم است. باید ممطئن باشید فضای بهداشتی برای این کار در نظر گرفته شده است و از ابزارهای استریل استفاده می‌شود. مهارت تکنسین هم تأثیر زیادی در نتیجه نهایی پیرسینگ دارد. همچنین قبل از انجام پیرسینگ می‌توانید با پزشک عمومی مشورت کنید تا مطئمن شوید تمام جوانب این کار را سنجیده اید.

پزشک عمومی و متخصص پوست هم در مطب ، پیرسینگ بینی و گوش را انجام می‌دهند و بهتر است برای این کار ، به پزشکان حاذق مراجعه کنید تا این که ، این کار را به افراد عادی و غیر متخصص بسپارید.