فواید و عوارض داروهای ضد حساسیت فصلی

با نزدیک شدن به هر فصلی بخصوص فصل بهار ، تغیرات بزرگی در طبیعت روی می دهد و این تغیرات بر سیستم تنفسی تاثیر می گذارد و ممکن است هر بدن واکنشی متفاوت با سایر بدن ها را نشان دهد که برای هر یک از این واکنش ها داروهای الرژی وجود دارد که هر فرد باید داروی مناسب خود را بشناسد و با عوارض و فواید آنها آشنا شود لذا در این راستا توصیه اکید ما مراجعه به پزشک متخصص است. در ادامه مطلب به معرفی انواع مختلفی از داروها برای درمان علائم آلرژی خواهیم پرداخت تا گستره ی اطلاعاتی خود را بالا ببرید پس با ما همراه باشید با فواید و عوارض داروهای ضد حساسیت فصلی

داروهای آلرژی به صورت قرص ، مایعات ، استنشاق کننده ، اسپری بینی ، قطره چشم ، کرم های پوستی و عکس (تزریق) در دسترس هستند که برخی از آنها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند و برخی فقط با نسخه پزشک قابل ارائه هستند که برخی از این داروها عبارتند از :

داروهای ضد حساسیتی : 

آنتی هیستامین ها:

آنتی هیستامین ها داروهایی هستند که هیستامین را مسدود می کنند و هیستامین یک ماده شیمیایی ایجاد کننده علائم است که توسط سیستم ایمنی بدن شما در طی یک واکنش آلرژیک آزاد می شود.

قرص ها و مایعات:

آنتی هیستامین های خوراکی بدون نسخه و با نسخه پزشک در دسترس هستند. آنها آبریزش بینی ، خارش یا آبریزش چشم ، کهیر ، تورم و سایر علائم یا نشانه های آلرژی را کاهش می دهند. از آنجا که برخی از این داروها باعث خواب آلودگی و خستگی می شوند ، در صورت نیاز به رانندگی یا انجام فعالیت های دیگری که نیاز به هوشیاری دارند باید آنها را با احتیاط مصرف کرد.

آنتی هیستامین هایی که باعث خواب آلودگی می شوند عبارتند از:

دیفن هیدرامین
کلرفنیرامین

و آنتی هیستامین هایی که بسیار کمتر باعث خواب آلودگی می شوند عبارتند از:

ستیریزین (Zyrtec ، Zyrtec Allergy)
دسلوراتادین (کلارینکس)
فکسوفنادین (آلگرا ، آلرژی آلرژی)
لوو استیریزین (Xyzal، Xyzal Allergy)
لوراتادین (آلاورت ، کلاریتین)

اسپری های بینی:

اسپری های آنتی هیستامین بینی به تسکین عطسه ، خارش یا آبریزش بینی ، گرفتگی سینوس و قطره های بعد از عمل بینی کمک می کنند. عوارض جانبی اسپری های آنتی هیستامین بینی ممکن است شامل طعم تلخ ، خواب آلودگی یا احساس خستگی باشد. تجویز اسپری های آنتی هیستامین بینی عبارتند از:

آزلاستین (Astelin ، Astepro)
اولوپاتادین (پاتاناز)

فواید و عوارض داروهای ضد حساسیت فصلی

قطره چشمی:

قطره چشم آنتی هیستامین ، بدون نسخه و یا با نسخه پزشک ، می تواند خارش ، قرمزی و تورم چشم را تسکین دهد. این قطره ها ممکن است ترکیبی از آنتی هیستامین ها و سایر داروها باشند.

عوارض جانبی ممکن است سردرد و خشکی چشم باشد. اگر قطره های آنتی هیستامین گزش یا سوختگی دارند ، سعی کنید آنها را در یخچال نگه دارید یا قبل از مصرف آنها از قطره های اشک مصنوعی نگهداری شده در یخچال استفاده کنید برخی از این داروها عبارتند از:

کتوتیفن (آلاوی ، زادیتور)
اولوپاتادین (Pataday ، Patanol ، Pazeo)
فنیرامین و ناپازولین (ویزین ، Opcon-A ، دیگران)

مواد ضد احتقان:

از داروهای ضد احتقان برای تسکین سریع و موقت گرفتگی بینی و سینوس استفاده می شود. آنها می توانند باعث مشکلات خواب ، سردرد ، افزایش فشار خون و تحریک پذیری شوند. این داروها برای افرادی که فشار خون بالا ، بیماری های قلبی عروقی ، گلوکوم یا پرکاری تیروئید دارند توصیه نمی شود.

قرص و مایعات:

داروهای ضد احتقان خوراکی گرفتگی بینی و سینوس را که ناشی از تب یونجه (رینیت آلرژیک) است ، برطرف می کنند. بسیاری از مواد ضد احتقان مانند سودوافدرین (سودافد) بدون نسخه پزشک نیز در دسترس هستند.

تعدادی از داروهای آلرژی دهان حاوی ضد احتقان و آنتی هیستامین وجود دارند که برخی از انواع آنها عبارتند از:

ستیریزین و سودوافدرین (Zyrtec-D 12 ساعته)
دسلوراتادین و سودو افدرین (کلارینکس-دی)
فکسوفنادین و سودو افدرین (Allegra-D)
لوراتادین و سودو افدرین (Claritin-D)

اسپری و قطره بینی:

اسپری ها و قطره های ضد احتقان بینی در صورت استفاده فقط برای مدت کوتاه ، گرفتگی بینی و سینوس را تسکین می دهند. استفاده مکرر از این داروها برای بیش از سه روز متوالی ممکن است منجر به چرخه ای شود که احتقان عود کند یا بدتر شود. برخی از عناوین این داروها عبارتند از:

اکسی متازولین (افرین)
تتراهیدروزولین (تیزین)

کورتیکواستروئیدها:

کورتیکواستروئیدها با سرکوب نمودن، التهاب مربوط به آلرژی علائم را تسکین می دهند.

اسپری های بینی:

اسپری های کورتیکواستروئیدی از گرفتگی ، عطسه و آبریزش بینی جلوگیری و آنها را تسکین می دهند. عوارض جانبی می تواند شامل طعم ناخوشایند ، تحریک بینی و خون دماغ شود. برخی از عناوین این داروها عبارتند از:

بودسونید (کرگدن)
فلوتیکازون فوروات (Flonase Sensimist)
Fluticasone propionate (Flonase Allergy Relief)
مومتازون (Nasonex)
تریامسینولون (حساسیت Nasacort 24 ساعته)

توجه : برای افرادی که احساس مایع در گلوی آنها یا طعم نامطبوع این اسپری ها اذیت کننده می باشند، دو گزینه آئروسل وجود دارد:

بکلمتازون (Qnasl)
سیکلسونید (زتونا)

استنشاقی ها:

کورتیکواستروئیدهای استنشاق شده اغلب به عنوان بخشی از درمان آسم که ناشی از واکنش به عوامل حساسیت در هوا (مواد حساسیت زا) است بصورت روزانه استفاده می شوند. عوارض جانبی به طور کلی جزئی هستند و می توانند شامل تحریک دهان و گلو و عفونت های مخمر دهانی باشند.

البته بعضی از استنشاقی ها کورتیکواستروئیدها را با گشادکننده های برونش با اثر طولانی مدت ترکیب می کنند. استنشاق های تجویز شده شامل:

بکلومتازون (Qvar Redihaler)
بودسونید (Pulmicort Flexhaler)
سیکلسونید (آلوسکو)
فلوتیکازون (Flovent)
مومتازون (Asmanex Twisthaler)

قطره چشمی:

قطره های چشم کورتیکواستروئید برای تسکین خارش مداوم ، قرمزی یا آبریزش چشم در مواردی که دیگر مداخلات موثر نیستند ، استفاده می شود. یک پزشک متخصص در زمینه اختلالات چشم (چشم پزشک) معمولاً استفاده از این قطره ها را کنترل می کند زیرا احتمال بروز مشکلاتی مانند آب مروارید ، گلوکوم و عفونت ناشی از آنها وجود دارد. برخی از عناوین این دسته از داروها عبارتند از:

فلورمتولون (فلرکس ، FML)
Loteprednol (Alrex ، Lotemax)
پردنیزولون (Omnipred ، Pred Forte )

فواید و عوارض داروهای ضد حساسیت فصلی

قرص ها و مایعات:

کورتیکواستروئیدهای خوراکی برای درمان علائم شدید ناشی از انواع واکنش های آلرژیک استفاده می شود. استفاده طولانی مدت می تواند باعث آب مروارید ، پوکی استخوان ، ضعف عضلانی ، زخم معده ، افزایش قند خون (گلوکز) و تأخیر در رشد در کودکان شود. کورتیکواستروئیدهای خوراکی همچنین می توانند فشار خون بالا را بدتر کنند.

کورتیکواستروئیدهای خوراکی تجویز شده عبارتند از:

پردنیزولون (پرلون)
پردنیزون (پردنیزون اینتنسول ، رایوس)
متیل پردنیزولون (مدرول)

کرم های پوستی:

کرم های کورتیکواستروئید واکنش های پوستی آلرژیک مانند خارش ، قرمزی یا پوسته پوسته شدن را تسکین می دهند. برخی از کرم های کورتیکواستروئید با دوز کم بدون نسخه در دسترس هستند ، اما بیش از چند هفته قبل از استفاده از این داروها با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض جانبی می تواند شامل تغییر رنگ و تحریک پوست باشد. استفاده طولانی مدت ، به ویژه از داروهای کورتیکواستروئید با نسخه قوی تر ، می تواند باعث نازک شدن پوست و سطح غیر طبیعی هورمون شود. برخی از عناوین این نوع داروها عبارتند از:

بتامتازون (درمات ، دیپرولن)
Desonide (Desonate ، DesOwen)
هیدروکورتیزون (لوکوئید ، میکورت-HC  )
مومتازون (Elocon)
تریامسینولون

تثبیت کننده های ماست سل:

تثبیت کننده های سلول ماست ، انتشار مواد شیمیایی در سیستم ایمنی بدن را که منجر به واکنش های آلرژیک می شوند ، مسدود می کنند. این داروها به طور کلی بی خطر هستند اما معمولاً برای تولید اثر کامل باید چندین روز استفاده شوند. آنها معمولاً در مواقعی که آنتی هیستامین ها کار نمی کنند یا به خوبی تحمل نمی شوند ، استفاده می شوند.

اسپری بینی :

اسپری های بینی بدون نسخه شامل کرومولین (Nasalcrom) است.

قطره چشمی

قطره چشمی نسخه ای شامل موارد زیر است:

کرومولین (کرولوم)
لودوکسامید (آلومید)
ندوکرومیل (آلوکریل)

مهار کننده های لکوترین:

مهار کننده لکوترین یک داروی تجویزی است که مواد شیمیایی ایجاد کننده علائم به نام لکوترین را مسدود می کند. این داروی خوراکی علائم و نشانه های آلرژی از جمله گرفتگی بینی ، آبریزش بینی و عطسه را تسکین می دهد. فقط یک نوع از این دارو ، مونتلوکاست (Singulair) که برای درمان تب یونجه مجاز است.

در برخی از افراد ، مهارکننده های لکوترین می توانند علائم روانی مانند اضطراب ، افسردگی ، خواب های عجیب ، مشکل خواب و تفکر یا رفتار خودکشی ایجاد کنند.

ایمونوتراپی با آلرژن:

ایمونوتراپی با دقت زمان بندی شده و به تدریج در معرض مواد حساسیت زا قرار می گیرد ، به ویژه مواردی که اجتناب از آن دشوار است ، مانند گرده ها ، گرد و غبار و قالب ها و هدف آموزش سیستم ایمنی بدن برای عدم واکنش در برابر این مواد آلرژی زا است.

در مواردی که سایر روشهای درمانی موثر یا قابل تحمل نیستند ، ممکن است از ایمونوتراپی استفاده شود که آن همچنین در کاهش علائم آسم در برخی از بیماران مفید است.

ایمونوتراپی ممکن است بصورت یک سری تزریقات ، معمولاً یک یا دو بار در هفته انجام شود. دوز ممکن است هفتگی یا هر دو هفته بر اساس تحمل بیمار افزایش یابد. تزریق حداکثر دوز تحمل شده ممکن است هر دو تا چهار هفته در طول سال انجام شود.

عوارض جانبی ممکن است شامل تحریک در محل تزریق و علائم آلرژی مانند عطسه ، احتقان یا کهیر باشد. به ندرت ، عکس های(شاتهای) آلرژی می توانند باعث آنافیلاکسی شوند و برخی دیگر از عوارض جانبی ممکن است یک واکنش ناگهانی تهدید کننده زندگی که باعث تورم در گلو ، دشواری تنفس و سایر علائم و نشانه ها شود باشد.

ایمونوتراپی زیر زبانی (SLIT):

با استفاده از این نوع سیستم ایمنی درمانی ، شما یک قرص مبتنی بر آلرژن در زیر زبان خود قرار می دهید (زیرزبانی) و اجازه می دهید تا جذب شود. نشان داده شده است که این روش درمانی باعث کاهش آبریزش بینی ، احتقان ، تحریک چشم و سایر علائم مرتبط با تب یونجه می شود. همچنین علائم آسم را بهبود می بخشد.

یک قرص SLIT حاوی ریزگردها (Odactra) است. چندین قرص SLIT حاوی عصاره های گرده های مختلف چمن است ، از جمله موارد زیر:

گلدان کوتاه (Ragwitek)
گیاهان شیرین بهاره ، باغ ، چاودار چند ساله ، چمن آبی تیموتی و کنتاکی (اورالیر)
چمن تیموتی (Grastek)
داروهای بیولوژیکی
برخی از داروها واکنش خاصی را در سیستم ایمنی بدن هدف قرار می دهند و سعی می کنند از بروز آن جلوگیری کنند. این داروها به صورت تزریقی تجویز می شوند. آنها شامل dupilumab (Dupixent) برای درمان واکنشهای پوستی آلرژیک و omalizumab (Xolair) برای درمان آسم یا کهیر در صورت عدم کمک رسانی سایر داروها موثر هستند.

عوارض جانبی داروهای بیولوژیکی ممکن است شامل قرمزی ، خارش یا تحریک چشم و تحریک در محل تزریق باشد.

عکسهای اپی نفرین اضطراری:

عکس های اپی نفرین برای درمان آنافیلاکسی ، یک واکنش ناگهانی و تهدید کننده زندگی استفاده می شود. دارو با سرنگ و دستگاه سوزن خود تزریقی (تزریق خودکار) تجویز می شود. در صورت وجود واکنش شدید آلرژیک نسبت به غذای خاص مانند بادام زمینی یا حساسیت به سم زنبور یا زنبور ، ممکن است لازم باشد دو انژکتور خودکار داشته باشید.

در مواردی تزریق دوم لازم است. در نتیجه ، مهم است که با اورژانس تماس بگیرید و یا فورا تحت مراقبت های پزشکی فوری قرار بگیرید.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی به شما نحوه استفاده از انژکتور خودکار اپی نفرین را آموزش می دهد و تهیه نوعی که پزشک برای شما تجویز می کند بسیار مهم است ، زیرا ممکن است روش تزریق برای هر مارک اندکی متفاوت باشد و همچنین ، حتماً اپی نفرین اضطراری خود را قبل از تاریخ انقضا جایگزین کنید.

نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

Adrenaclick
Auvi-Q
EPI قلم
اپی پن
از مشاوره پزشک خود استفاده کنید
برای انتخاب موثرترین داروهای آلرژی و جلوگیری از بروز مشكلات ، با پزشك خود كار كنید. حتی داروهای آلرژی بدون نسخه نیز عوارض جانبی دارند و برخی از داروهای آلرژی در صورت ترکیب با سایر داروها می توانند مشکلاتی ایجاد کنند.

به ویژه بسیار مهم است که در موارد زیر با پزشک خود در مورد مصرف داروهای آلرژی صحبت کنید:

شما باردار یا شیرده هستید.
شما یک بیماری مزمن مانند دیابت ، گلوکوم ، پوکی استخوان یا فشار خون دارید.
شما داروهای دیگری از جمله مکمل های گیاهی را مصرف می کنید.
شما در حال درمان آلرژی در یک کودک هستید. کودکان به دوزهای مختلف دارو یا داروهای متفاوت از بزرگسالان نیاز دارند.
شما در حال درمان آلرژی در یک بزرگسال مسن هستید. برخی از داروهای آلرژی می توانند باعث سردرگمی ، علائم دستگاه ادراری یا سایر عوارض جانبی در بزرگسالان مسن شوند.
شما در حال حاضر داروی آلرژی مصرف می کنید که موثر نیست. وقتی به پزشک مراجعه می کنید دارو را در بطری یا بسته اصلی خود به همراه داشته باشید.
همچنین همیشه علائم ، زمان استفاده از داروها و میزان مصرف را در اختیار داشته باشید زیرا این به پزشک شما کمک می کند تا بهترین نتیجه را بگیرد و گاهی شاید لازم باشد چند دارو را با هم امتحان کنید تا مشخص کنید کدام یک از آنها موثرترین و کمترین عوارض جانبی را برای شما دارند.